De Hofstraat vormt de kortste verbinding tussen het centrum van het dorp en de oude hofboerderij De Pol (de Ahof).
Lange tijd was het niet meer dan een zandpad. Na de bouw van de textielfabriek van Herman Driessen, villa Beukenhof en de Sociëteit nam het belang van de Hofstraat toe. De doorgang naar de Kerkstraat was erg smal en werd in vroeger dagen ook wel ‘den duusterne gang’ genoemd. In de eerste helft van de vorige eeuw werd het pand Kerkstraat 9, ook wel de ‘Lensink-schure’ genoemd, afgebroken om dit deel van de Hofstraat te verbreden.
Vroeger werd dit de Kerkhofstraat genoemd, althans het begin, omdat de Oude Begraafplaats aan deze straat ligt. Oudere benamingen zijn Melkertsweg en De (Hoge) Grindte.
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
De Markt in Bredevoort begint als zijstraat van de Landstraat en loopt dan noordelijk door tot aan ’t Zand.
De Markt is een van de oudste straten van Bredevoort, vanaf het midden zijn er nog twee zijstraatjes, de Muizenstraat en de Boterstraat, (tegenwoordig) beide doodlopend. Vroeger was rondom de Sint Joriskerk een ommuurde kerkhof. Van deze muur is nog een klein restant bewaard gebleven aan de achterkant van de kerk.
De meeste rijksmonumenten in Bredevoort staan aan de Markt, waaronder Markt 1, het Kuupershuusken, Markt 5 en Markt 7 en de Sint-Joriskerk. Daarnaast zijn de nummers 4, 6 en 10 aangewezen als gemeentelijk monument.
’t Zand is een plein en straat in het oude centrum van Bredevoort. In feite is ’t Zand de gedempte kasteelgracht van Kasteel Bredevoort dat onherstelbaar beschadigd raakte tijdens de kruittorenramp. Een groot deel van de bebouwing rond dit plein bestaat uit historische panden, waaronder diverse rijks- en gemeentelijke monumenten.
De straat loopt rondom een voormalig schoolgebouw en is zuidelijk daarvan een plein. Aan het noordoosten gaat deze over in de Kruittorenstraat, aan het noordoosten in de Hozenstraat, net als in het oosten. In het zuidoosten loopt de straat uit in de Gasthuisstraat, in het zuiden de Markt en ten slotte aan het zuidwesten de Prinsenstraat.
Naam
De oudst bekende vermelding van het Zand is van 16 mei 1620, toen een huis binnen “Bredeforth opt Sant” gelegen als onderpand werd gesteld. Waar tegenwoordig Stadsbrouwerij de Borghman is gevestigd, stond vroeger het kasteel van Bredevoort. Het grootste deel van ’t Zand was vroeger kasteelgracht.
Nog voor de Kruittorenramp werd de buitengracht gedempt. Hierdoor ontstond er tussen de Markt en de binnengracht een zandvlakte. Het plein moet zeker 200 jaar als zodanig hebben bestaan, beplant met populieren. Waarschijnlijk is de naam ’t Zand dus afkomstig uit de tijd na het dempen van de kasteelgrachten.
Op ’t Zand werden de vonnissen in het openbaar uitgesproken aan veroordeelden nadat zij terecht stonden in het Ambthuis. In oude tijden bedoelde men daarmee het kasteel Bredevoort. Daarna werden de misdadigers afgevoerd naar de galgenbulte op de Hollenberg voor de uitvoering van het vonnis.
Geschiedenis
Aan het begin van het plein stond ooit een stadsmuur. Die maakte vanaf het einde van de Prinsenstraat een hoek van 90 graden en liep rechtdoor richting Gasthuisstraat. Gezien vanaf het zuiden van het plein, waar de Markt op het plein uitkomt, was een poort geflankeerd door twee waltorens. Achter die poort lag een brug tot bijna aan het begin van de huidige brouwerij. Daar, in het midden van een plein, lag een barbacane. Deze bestond uit een groot rondeel met een tweede poort, wederom door twee waltorens geflankeerd. Daarna, ter hoogte van de gevel, lag een tweede brug die toegang gaf tot een groot en hoog poortgebouw. Dat poortgebouw moet ergens gestaan hebben op het schoolplein, ter hoogte van de hoofdingang van de voormalige school.
Aan de achterzijde werd in 2009 een vijf meter dikke hoekmuur opgegraven. Mogelijk zijn deze fundamenten restanten van dit poortgebouw. De burcht zelf begon vanaf het midden van het schoolplein, kruiste daar de straat en eindigde ergens voorbij het Breede Huus. Op de plaats van de aanbouw van huis Zandlust moet één van de hoektorens hebben gestaan.
Herinrichting
In 2009 begon men met de reconstructie en herinrichting van ’t Zand en de Kruittorenstraat. Het plein werd in 2010 voorzien van enkele cortenstalen kunstwerken. De bestrating van ’t Zand is totaal vernieuwd. Er zijn diverse elementen in aangebracht die herinneren aan het voormalige kasteel Bredevoort.
In de bestrating zijn de contouren van de historische barbacane deels zichtbaar gemaakt met messing stroken. De boog van het rondeel ervan is goed zichtbaar. Op het schoolplein toont een natuurstenen tegel de locatie van de ingang van het kasteelterrein. Aan de zijmuur van de voormalige school is een cortenstalen geschiedenisboek gemonteerd, en op het plein staat ten slotte nog een maquette van de Vestingwerken van Bredevoort rond 1650 en een standbeeld van Hendrickje Stoffels, de geliefde van schilder Rembrandt van Rijn.
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
Kasteel Bredevoort in 1597Opgraving fundamenten kasteel Bredevoort, 2009Rechtsonder de halfronde boog in het plein zijn de zichtbaar gemaakte contouren van het rondeel, onderdeel van de barbacane die op deze plek stond
De Hozenstraat of De Hozze is een relatief ‘nieuwe’ straat in het oude centrum van Bredevoort. Het straatje begint als verlenging van de Ambthuiswal en splitst dan in twee richtingen, de ene kant naar ’t Zand met een steeg naar de Gasthuisstraat (de voormalige Ganzenmarkt, de andere kant splitst de straat voor de tweede keer, wederom naar ’t Zand, maar ook naar de Izermanstraat waar de straat eindigt.
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
De Hozenstraat kon aan het einde van de 17e eeuw worden aangelegd na de uitbreiding van de vestingwerken van Bredevoort. De oude stadsmuur werd gesloopt nadat een aarden stadswal geheel rondom het Kasteel Bredevoort werd aangelegd. Door de vrijgekomen ruimte tussen het kasteel en de stadswal ontstond een doodlopend straatje, als een kous, het Bredevoortse woord waar de straat haar naam aan dankt, Hozze. De vrijgekomen ruimte werd voornamelijk bewoond door mensen van de Joodse gemeenschap. Na het dempen van de kasteelgrachten hadden de Joden dan ook een begraafplaats op De Hozze, in de volksmond ‘De Timp’ geheten. De eerste Synagoge van Bredevoort werd in gebruik genomen op de aangrenzende Ganzenmarkt.
Monumenten
In de Hozenstraat staan vakwerkhuisjes die op de rijksmonumentenlijst geplaatst zijn. Daarnaast heeft het straatje met acht gemeentelijk monumenten een relatief hoge monumentendichtheid.
De Muizenstraat in het oude centrum van Bredevoort is een klein straatje met een lengte van ongeveer twintig meter. De straat begint als zijstraat van de Markt en liep oorspronkelijk door naar de Prinsenstraat, maar loopt tegenwoordig dood.
Het straatje dankt haar naam vermoedelijk aan haar kleine formaat. In 1782 wordt een huis aan deze straat vermeld als het “Muizenkasteel”. Of het huis naar de straat is genoemd of andersom, is niet bekend. Het is het kleinste straatje van Bredevoort, en misschien wel het kleinste straatje van Nederland.
Hendrickje Stoffels, de latere geliefde van de wereldberoemde schilder Rembrandt van Rijn, werd geboren in de Muizenstraat in Bredevoort. In 2006 werd daarom een uithangbord onthuld dat de locatie van haar ouderlijk huis in de Muizenstraat aangeeft.
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
De Kerkstraat is één van de oudste straten in het dorp Aalten. De straat dankt zijn naam aan de Oude Helenakerk. Vanaf de achterzijde van de kerk aan de Markt, loopt de Kerkstraat in zuidelijke richting heuvelafwaarts naar de Slingebeek. Daar komt de straat samen met de Landstraat en gaat door als Dijkstraat.
Bovenstaand zien we de Kerkstraat in de richting van de Dijkstraat. In het eerste huis rechts (Kerkstraat 2) woonde Eppink. Hij was koster van de hervormde kerk. Hij werd ‘Eppink van de trepkes’ genoemd, omdat zijn woonhuis alleen via een stenen trap was te bereiken.
Hier zien we de trepkes frontaal, tussen de kerk en gebouw Elim. Dit pad is omstreeks 1955 afgegraven en verbreed. Tijdens het afgraven van de trepkes kwamen vele botresten tevoorschijn van oud-Aaltenaren die daar op het oude kerkhof waren begraven.
Hierboven zien we de Kerkstraat in de richting van de Dijkstraat. Het derde pand links, met de deeldeuren aan de straat, was de ‘Lensink-schure’. Achter het huis van Lensink zien we het statige ‘Manschotshuis‘.
Hierboven een recentere foto, van bijna dezelfde plek genomen. Het huis van Lensink is inmiddels vervangen door het pand waar ooit Smit Speciaal Optiek zat en tegenwoordig een kledingboetiek.
We zijn de Kerkstraat wat verder ingelopen en zien nu achter het ‘Manschotshuis’ links de deeldeuren van het voormalige koetshuis van mevrouw Manschot.
Hier nogmaals hetzelfde punt, omstreeks 1920.
Deze foto’s zijn halverwege de Kerkstraat genomen, met de lens richting Markt. Op de foto hierboven zien we links, achter de pomp, de textielwinkel van Leerink. Mevrouw Kothuis-Vultink, met het witte schort, staat voor het huis van ‘d’n zunigen Manschot’. Hij deed in koffie en tabak. Lang bleef de bel klingelen als de deur van zijn winkel open en dicht ging. Op deze plaats werd later nieuwbouw gepleegd waar eerst de Albert Heijn was gevestigd en tegenwoordig de Action.
Op bovenstaande foto zien we de huisnummers 17 t/m 27, vanaf de T-splitsing met ’t Lage Blik. Tegenwoordig zou je hier tegen de hoek van de Action aankijken.
De foto rechts is iets verderop genomen. In het linkerpand zat kleermaker Wansing. Een mooi detail is de schaar in de nok van de gevel. In het rechterpand was slagerij Schepers gevestigd.
“De Ormelstraote in Aalten is eneumd naor den dikken Ormel, umdat den daor ne riege huuze hef laoten bouwen. Ormel kon de stene veur dee huuze goedkoop leveren, want he had op de Haort zelf ne steenovvend. Waor den estaone hef weet ik neet, maor onzen buurman GatJan van “De Stoffer” hef der hen arbeiden egaone, iederen dag hen en weer lopen naor de Haort.
Ormel wonnen op de Kleuver op de Haort, daor had hee an ’t varkenshuusken ne ronden schorssteen laoten metselen net as ne fabrieksschorsteen, neet zo hoge, maor toch nog wal een meter of acht hoge. Behalve boer was Ormel ook nog poldermeister van het Waterschap van de Slingebeake. At hee dan is hier of daor kwam schouwen, dan zat hee op een dogkarretjen, etrokken deur een wit peerd. Hee bleef dan gewoon op ’t kaorken zitten, dan kon hee de hele beake bekieken en kon hee metene den schimmel vaste hollen.
De Ormelstraote is langen tied onverhard west. Eerste is een pad van veldkeien midden over an elegd, later bunt dee vervangen deur klinkers, maor doo stonnen der an ’t ende twee paole, zodat ze d’r neet met ne wagen of kaore met peerd deur konnen rien. In dee tied gingen d’r arbeiders van Brevoort naor de fabriek van Dreessen op ’t Blik en dee fietsen dan ’s morgens en ’s aovends deur de Ormelstraote.
Op ne morgen fietsen den olden Ebbers met ziene jongens ook weer deur de straote, plotseling gin der ne deure los van ene van dee huuze en ne vrouwe gooien den inhold van ne pispot dwars ovver de straote. Moor een gedeelte kwam op ’t stuur van de fietse terechte en an dat stuur had Ebbers ne rooien zakdook hangen en in den zakdook had Ebbers ziene botterham veur ’s middags eknupt. Ik zol haoste zeggen, smakelijk etten”, maar Ebbers hef zich ’s middags wat anders te eaten ehaald.”
Opa Lensink, 1982, Brevoort
Bron: Ne göpse vetelsels ovver Aalten en Bredevoort
Zutphensche Courant, 23-01-1923Dagblad Tubantia, 29 juni 1960
De Köstersbulte in het centrum van Aalten loopt van de Markt omlaag naar de Landstraat, langs de eeuwenoude Helenakerk. De Köstersbulte telt slechts drie panden, tegenwoordig allen deel uitmakend van het gemeentehuis.
In het middelste pand, voorheen met adres Markt 1, opende F.J. Oberink in 1909 zijn manufacturenwinkel. Tegenwoordig is hier het plaatselijke politiebureau gevestigd.
Als het gesneeuwd had ging de jeugd op de ijsstoel al prikkende de helling af, de Landstraat over tot bijna tegen de pomp voor het huis van Joseph Driessen. In het huis op de voorgrond woonde Peters, een soort ‘bosjesman’ met hier en daar wat land. Boven, met de ingang opzij, woonde Nijenhuis. Hij strooide de asla leeg als de sleden voor zijn deur langs vlogen. Later vestigde zich in dit pand de ‘Geldersch-Overijselsche Bankvereeniging’. [Bron: Aalten in oude ansichten, E.M. Smilda]
In 1920 stortte een deel van het wegdek van de Köstersbulte in, toen er een zware vrachtwagen van Driessen vlak langs de muur van de kerk reed. Het bleek dat er zich onder het wegdek een grafkelder bevond, met daarin menselijke resten. Dit is niet vreemd, aangezien het oude kerkhof zich daar ooit tot vlakbij de bebouwing van de Köstersbulte uitstrekte.
Het dorp Aalten kent sinds de late middeleeuwen een bijzonder netwerk van smalle paadjes, de zogenaamde ‘gängeskes’. In het agrarische esdorp stonden de huizen en boerderijen verspreid langs enkele hoofdwegen. Daartussen lagen dan de ‘gaorden’, de moestuinen van de inwoners.
De gängeskes ontstonden als verbindingspaden tussen de dorpsstraten en deze tuinen. Ze zijn doorgaans zodanig breed dat twee mensen met een kruiwagen elkaar net kunnen passeren.
Via deze paden werden de huizen bevoorraad met verse producten. Ook boden deze slingerende paadjes de mogelijkheid voor een snel bezoekje van de een aan de ander en kinderen gebruikten de paden om naar school te lopen. Dergelijke gängeskes waren in veel Achterhoekse dorpen te vinden. In de twintigste eeuw zijn veel gängeskes helaas verdwenen. Ze werden veelal bij de tuinen getrokken. In Aalten bleef echter een groot deel van dit unieke netwerk als belangrijk erfgoed behouden.
In 2011 kregen de paden officiële namen. Sommige paden van het in totaal 2,5 kilometer lange stelsel behielden hun oorspronkelijke naam en andere kregen een naam, die aan de activiteiten van vroeger herinnert.
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
Het Klokkengat (nu Klokkenpad), tussen Prinsenstraat en Oosterkerkstraat (klik om te vergroten)
Wandelroute
Bij de VVV Aalten kun je een wandelroute door de gängeskes boeken, met of zonder gids. Het Armenpad, Frerikspad, Klokkenpad, Kloosterpad, Langs de Gevangenis, Magispad en andere paden leiden de bezoeker langs de fraaiste plekjes van Aalten en bieden een kijkje in de geschiedenis van het dorp. Voor kinderen is er de ‘Gängeskes Junior’.
De Veemarkt is het hoogste deel van de Prinsenstraat, vroeger een pleintje waar (jawel) veemarkt gehouden werd. Van oudsher werd de Veemarkt tot de Kattenberg gerekend.
Het terrein achter het pad, dat we op de foto rechts bij het zonnescherm tussen de huizen zien, staat vanouds bekend als het ‘Klokkengat‘. Daar werden voorheen de klokken voor de kerktoren gegoten. De twee huizen in het midden herbergden de winkel, opslag en koffiebranderij van D.W. Vaags, bekend om zijn koffie en zijn ijveren voor de Cooperatieve Middenstandsbank.
In 1921 werd de Veemarkt in Aalten opnieuw bestraat; het terrein was veel gezelliger geworden en bood ruimte aan wel honderd stuks vee. De varkens werden in de Achterstraat, nu Prinsenstraat, verhandeld.
Brand
Op 2 september 1891 was er een grote brand op de Veemarkt waarbij alle woningen aan het pleintje ten prooi vielen aan de vlammen. De brand was ontstaan in het huis van spekslager Ten Hietbrink, op de plek waar later slagerij Prinsen zich zou vestigen. Ten Hietbrink woonde er met zijn moeder (de wed. Egging) en zuster.
Op bovenstaande foto zien we de Peperstraat in Aalten, vanaf de Markt, met links Stegers en rechts de Postiljon. We hebben ook doorkijkje naar het Hoge Blik, met in de verte de openbare lagere school aan de Herenstraat.
De naam Peperstraat wordt in het archief te Aalten voor het eerst in 1850 genoemd. Pas veel later worden de straatnamen in Aalten officieel vastgesteld. Hoe het straatje aan de naam gekomen is weet niemand met zekerheid te vertellen. Een theorie luidt: peper was vroeger een waardevol handelsartikel. En de Peperstraat was een echt handelsstraatje. Meerdere plaatsen in Nederland kennen een Peperstraat in het hartje van de oude binnenstad. Dat er ook daadwerkelijk sprake is geweest van handel in specerijen wordt niet aannemelijk geacht.
Het gedeelte van de huidige Prinsenstraat in Aalten tussen Bredevoortsestraatweg en Veemarkt werd tot 1934 Achterstraat genoemd. Deze naam was de bewoners een doorn in het oog. De straat was mooi opgeknapt met trottoirs aan weerszijden. Een nieuwe naam was gewenst. De kwestie van benoeming van straten en wegen werd in de Raad behandeld. De Achterstraat werd omgedoopt in Prinsenstraat, naar Schiller Prins en Slagerij Prinsen.
De nieuwe naamgeving werd in 1934 door de bewoners feestelijk gevierd met muziek, waarbij tevens een serenade werd gebracht aan een gouden bruidspaar dat in deze straat woonde. Het eerste deel van de huidige Prinsenstraat, dat begint bij café Schiller, heette vroeger Kruisstraat.
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
De huidige Haartsestraat werd vroeger Gasthuisstraat genoemd, naar het Gasthuis / Armenhuis van de hervormde diaconie dat hier tot 1904 stond, ongeveer tegenover café Schiller.
Op de onderstaande foto links zien we de Haartsestraat rond 1900. Linksvoor zien we nog een stukje van het Stiemenshuus. Aan de rechterkant, voorbij de burgemeesterswoning – het latere postkantoor – zien we het Gasthuis. Helemaal achteraan zien we ook nog net het Luutenshuus.
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
Het gebied dat van oudsher de Kattenberg genoemd wordt was lange tijd het meeste noordelijke en hoogst gelegen deel van het dorp Aalten. Tegenwoordig beslaat de Kattenberg ruwweg de buurt rond het begin van de Lichtenvoordsestraatweg en de Varsseveldsestraatweg, de Veemarkt, tot en met de splitsing met de Berkenhovestraat en het begin van de Oosterkerkstraat.
De herkomst van de naam ‘Kattenberg’ is niet geheel duidelijk. Mogelijk betreft het een verbastering van ‘Kaotenberg’ of ‘Kottenberg’, wat zou kunnen duiden op een ‘heuvel met kleine boerenhuisjes’. Een andere verklaring verwijst naar een sage die verbonden is aan de Kattenbergpomp.
De Kattenbergpomp
Op de Kattenberg staat een karakteristieke waterpomp met bovenop een beeltenis van een kat. De pomp stond oorspronkelijk op de splitsing Lichtenvoordsestraatweg-Berkenhovestraat, maar is ergens in de tweede helft van de 20e eeuw verplaatst naar de andere kant van de Lichtenvoordsestraatweg.
Vroeger was dit een buurtpomp, waar de buurtbewoners hun water kwamen halen. De pomp werd gezamenlijk onderhouden. Opmerkelijk is dat de Kattenbergpomp, ondanks de hoge ligging, zelfs tijdens de droogste zomers water bleef geven.
Volgens een oude overlevering werd op deze plek in 1612 een put gegraven, die sindsdien helder en koel water leverde. Dat er op een van de hoogste punten in de omgeving water werd gevonden, gold als een wonder. Ook de heks van Zieuwent hoorde hiervan. Ze kon zich met gemak in een kat veranderen, en in die gedaante vloog ze op haar bezem naar Aalten om het wonder met eigen ogen te aanschouwen.
Boven de put zou ze zo zijn geschrokken dat ze er vlakbij neerviel. Tientallen jaren zou de kat (de heks) daarna op de pomp hebben gezeten, tot ze op een dag plotseling was verdwenen. Jaren later stak ze haar kattenkop weer op en streek neer op haar vertrouwde plek, ditmaal in het gezelschap van drie jongen. Want bij heksen is tenslotte alles mogelijk.
Kadaster 1832
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
Kattenberg / Berkenhovestraat met rechts de Chr. Ger. KerkKattenberg omstreeks 1925Kattenbergpomp
De Bodendijk heeft eeuwenlang deel uitgemaakt van de belangrijkste hessenweg (handelsweg) tussen het Münsterland en Zutphen. Vanaf het huidige Plein Zuid liep de Bodendijk 3 kilometer lang vrijwel kaarsrecht – op een knik ter hoogte van De Kiefte na – naar de Kesenbulte. Lange tijd was daar de officiële grensovergang met Pruissen. Een deel van de Bodendijk draagt tegenwoordig de naam Kiefteweg. Zo ongeveer vanaf de Griesdijk tot aan de Kesenbulte.
Voor de aanleg van de Bocholtsestraatweg was het de enige verbindingsweg naar Duitsland. De huidige grensovergang bij Hemden was vroeger een modderig pad waarover je naar Aalten kon lopen. Later werd daar de Bocholtsestraatweg aangelegd, die daar nu Hamelandroute heet.
De naam Bodendijk herinnert aan de bodediensten op Bocholt. Langs de Bodendijk kwamen namelijk de bodes van kasteel Anholt naar Aalten, en dan verder naar Bredevoort. Ze kwamen te paard. Direct over de grens bij de Kesenbulte gingen de bodes ook wel eens rechtsaf om via de Ringkampsbulten naar Bredevoort te gaan. Maar dat was een gevaarlijke weg. Men heeft in de Ringkampsbulten ooit het dode lichaam van zo’n ruiter gevonden die daar begraven lag. Het blijft een vraag wat hem daar overkomen is. Via de Bodendijk was de tocht voor zo’n ruiter veel veiliger. Er kwamen ook wel eens koetsen over de Bodendijk met daarin belangrijke personen.
De Bodendijk was van oudsher de belangrijkste weg van Aalten naar Bocholt. Het was dan ook niet voor niets dat de bisschop van Münster na de reformatie – toen de katholieken in Nederland hun geloof niet mochten uitoefenen – in 1675 aan deze weg, aan Duitse zijde, de Kruiskapel liet bouwen.
De Bodendijk liep over de Kieftsheide in de Aaltense Heurne. Een kieftsheide is een hei waar als opslag dennenbomen (In het Duits ‘Kiefer’) voorkwamen. Als je die opslag niet verwijderde, dan onstond er een dennenbos. Er is daar wel een dennenbos, maar dat is aan de kant van de Ongena. Daar stonden, en staan nog wel hoge dennebomen. In dat dennenbos is op omstreeks 1630 een Engelsche Schans aangelegd. Men heeft zich lang afgevraagd wat die paalgaten daar bij dat dennenbos toch betekenden. Maar dat waren geen paalgaten. Dat waren struikelgaten die gegraven werden om de paarden van aanvallende ruiters te laten struikelen. Maar er zijn daar nooit aanvallende ruiters geweest. Wel werden er oefeningen voor ruiters gehouden. Er zijn bijvoorbeeld knopen van een ruiteruniform gevonden.
Van de huizen Bodendijk 37 t/m 43, ter hoogte van de huidige kruising met de Koopmanstraat en Nijverheidsweg, gaat het verhaal dat deze gebouwd zijn van de zwartgeblakerde stenen, die nog te gebruiken waren na de brand van de katholieke kerk in de Dijkstraat. Daarom werden de huizen witgepleisterd. De huizen staan er nog steeds.
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
