Gasthuis Bredevoort, 't Walletje

Gasthuis Bredevoort

Gasthuisstraat, Bredevoort

Het Gasthuis van Bredevoort bevond zich tussen 1738 tot omstreeks 1800 op meerdere plekken binnen de stadswallen, voor het laatst op het terrein van de tegenwoordige Ambtshof. De Gasthuisstraat is er naar vernoemd. Een gasthuis was vanaf de middeleeuwen een instelling waar zieken en ouderen verpleegd en verzorgd konden worden.

Agnietenhuis, het huis van Mislich

De vroegst bekende vermelding van een armenhuis in Bredevoort dateert uit 1641. Het huis met achtergelegen hof was het oude borgmanshuis van Wolf Mislich, voormalig gouverneur van de Heerlijkheid Bredevoort, waar dat jaar zijn weduwe nog in woonde. De huuropbrengsten van dit huis kwamen volledig ten goede aan de armen. Naast de weduwe woonden er nog twee gezinnen in het huis. Achter dat woonhuis waren drie woningen die door armen bewoond werden.

Mislich heeft veel voor de armen in Bredevoort betekend. In 1637 stelde hij een testament op waarbij hij zijn huis en gehele bezit, ter waarde van 15.000 gulden (in die tijd een enorm bedrag) naliet aan de armenzorg van Bredevoort. Twee jaar later wordt dit testament uitgevoerd, hij is dus tussen 1637 en 1639 overleden. In 1808 vertegenwoordigde het legaat nog een waarde van 6135 gulden. Het huis moet ergens in de buurt van het latere Ambtshuis hebben gestaan. De erfenis werd tot 1835 beheerd door provisoren.

Omstreeks 1800 wordt het stil rondom het huis van Mislich. Op een kadasterkaart uit 1832 staat het ‘Armen Gasthuis van Bredevoord’ opgetekend op ‘t Walletje, in het verlengde van de Vismarkt (kadastrale percelen B126-B129). Dat complex bestond uit vier woningen, in oppervlak variërend van 22 tot 26 m².

Het derde en laatste gasthuis stond aan de Gasthuisstraat en bestond uit acht woningen en werd in 1844 gebouwd. Daarvoor werd de grond aangekocht van de hof van Barnsveld, een voormalig borgmanshuis.

Op 14 augustus 1879 brandde dit gasthuis volledig af. Men besloot tot herstel. In 1911 werd het gasthuis nog grondig gerenoveerd, maar werd niet voltooid. Eén voor één werden de huizen verkocht en afgebroken. In 1897 werd het Sint Bernardus gekocht waar rond de eeuwwisseling ziekenzorg werd uitgevoerd.