Piet te Lintum

Piet te Lintum (1909-1985) was een columnist, illustrator, tekenaar en kunstschilder. Hij schilderde een groot aantal landschappen en dorpstaferelen van zijn geboortestreek, de Achterhoek. Hij wordt daarom ook wel de “schilderende ambassadeur van de Achterhoek” genoemd.

Pieter (Piet) te Lintum werd op 13 januari 1909 in Aalten geboren als zoon van Jan te Lintum, kruidenier, en Johanna Christina Adolphina te Giffel. Het gezin woonde aan de Dijkstraat 4, waar tot 2022 bakker Van den Dobbelsteen was gevestigd. Hij trouwde op 15 augustus 1942 met Elisabeth Maria Schenk met wie hij twee kinderen kreeg.

Piet te Lintum werd bekend als columnist, illustrator, tekenaar en kunstschilder. Hij heeft een groot aantal landschappen en dorpstaferelen geschilderd van zijn geboortestreek, de Achterhoek. Hij wordt daarom ook weleens de “schilderende ambassadeur van de Achterhoek” genoemd.

Vanaf zijn kindertijd bleek dat hij talentvol was en op de leeftijd van elf jaar tekende hij goed gelijkende portretten. Zijn eerste lessen ontving hij van een kunstenaar die juist afgestudeerd was van de kunstacademie. Tevens volgde hij een jaar lang schriftelijke cursussen van een instituut in Parijs.

Toen hij 18 werd volgde hij lessen op de Kunstnijverheidsschool in Arnhem. Daar kreeg hij les van Hendrik Valk en Gerard van Lerven. Daarna volgde hij drie jaar lessen op de Rotterdamse Kunstacademie van David Bautz en Herman Mees. Maar bovenal van professor Johannes Hendricus Jurres, op de Rijksschool voor Kunstnijverheid in Amsterdam.

Na zijn studie werkte Te Lintum als illustrator voor diverse uitgeverijen, onder andere tekende hij de illustraties voor de avonturen van Aornt Peppelenkamp van Frans Roes die onder het pseudoniem Herman van Velzen schreef. Verder voor Misset in Doetinchem, uitgeverij van De Graafschapbode maar ook als columnist voor dagblad Tubantia, met nieuws in een stripvorm. In die tijd tekende hij ook reclamewerk en ansichtkaarten.

Piet te Lintum overleed op 1 mei 1985 in Winterswijk.

Oeuvre

Piet te Lintum staat vooral bekend om het schilderen van bouwvallige gebouwen. Voor Piet gold: hoe ouder en rotter het gebouw, des te mooier het geheel. Het moderne, rechtlijnige was iets wat hij meed. Hierbij ging het hem niet alleen om het romantische dat te zien was achter verwaarloosde huizen en boerderijen.

Te Lintum vroeg met zijn werken aandacht voor een stukje historie. Hij zag destijds al met lede ogen aan dat er steeds meer oude gebouwen met een verleden werden gesloopt voor herinrichting van het Achterhoekse landschap. Het boerderijtje van Bernard Schluter in het Duitse Südlohn en het Kuupershuusken in Bredevoort zijn om deze reden steen voor steen wederopgebouwd. Allemaal ten behoeve van rijke, lokale geschiedenis.

In het boek ‘Wat ik te zeggen heb…’, geschreven door Hans de Beukelaer wordt een ode gedaan aan de herinnering van de persoon en het werk van Te Lintum. De omvang van zijn oeuvre is moeilijk in te schatten, maar voor dit boek zijn ruim 500 werken opgespoord. Naast aangezichten van lokale gebouwen en boerderijen, schilderde Piet te Lintum ook profielen van gezichten en maakte hij muurschilderingen. De meesten hebben de tijd echter niet doorstaan.

Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.

Meer informatie en vele voorbeelden van zijn werk kunt u vinden op de Facebook-pagina Piet te Lintum.