‘De Kippenschilder van Aalten’
Wilhelm Albertus (Willem) Lammers (Aalten, 1857 – Ginneken, 1913) was een Nederlandse kunstschilder met een opvallende specialisatie: taferelen met pluimvee. Tot aan het einde van de 19e eeuw werd er nauwelijks aandacht besteed aan de leefomstandigheden van pluimvee. Kippen sliepen doorgaans in een boerenschuur of in bomen. De schilder wist dit levendig op doek vast te leggen.
Lammers werd op 3 april 1857 geboren op boerderij Schulenkamp in de buurtschap Dale bij Aalten, als zoon van Albertus Lammers en Theodora Huls. Het gezin verhuisde meerdere malen binnen Aalten—eerst naar de Kerkstraat, daarna de Dijkstraat en de Hoekstraat. Willem Lammers was aanvankelijk schoenmaker van beroep. In 1880 vertrok hij naar Gaanderen en enkele later woonde hij in Amsterdam.
In 1887 veroordeelde de Krijgsraad te ’s-Hertogenbosch hem wegens desertie tot vier maanden militaire detentie. In de registratie werd zijn beroep als schilder genoteerd, zijn gezindte rooms-katholiek, lengte 1,66 m, met blond haar, blauwe ogen en een krullende baard.
Op 24 juli 1890 trad Lammers in Breda in het huwelijk met Wilhelmina van den Akker. Het echtpaar woonde kort in Aalten (Dijkstraat) en verhuisde in april 1891 naar Breda. Daar werden acht kinderen geboren: zeven dochters—van wie één doodgeboren—en één zoon. Lammers overleed op 4 februari 1913 in Ginneken (gemeente Breda).
Als kunstenaar was Lammers auto-didact. Hij werkte vooral in olieverf op doek of paneel, meestal in klein tot middelgroot formaat. Zijn voorstellingen tonen kippen, kuikens en hanen in hun dagelijkse omgeving: rond de voederplaats, bij de hooiberg of in een schuurinterieur. Hij signeerde zijn werk als “W.A. Lammers”, “W. Lammers” of met het monogram “W.L.”.
Galerij
Een selectie uit het werk van Wilhelm Albertus Lammers:
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina. Bij voorkeur voorzien van bronvermelding.
