Jan Steven Schaars Prins

Jan Steven Schaars Prins werd geboren in Aalten op 23 februari 1817, zoon van landbouwer Laurens Prins en Anna Elisabeth Hiebink. In 1823 woonde het gezin op het adres Aalten 3, tegenwoordig Kerkstraat 5 en werd zijn vader vermeld met beroep logementhouder.

Op 20 april 1843 trouwde Jan Steven Schaars Prins met Johanna Walvoort. Samen kregen zij drie kinderen. Nadat Johanna in 1851 was overleden, hertrouwde hij in 1853 met Berendeken Walvoort. Zij kregen met elkaar zes kinderen. Ze woonden op havezathe De Pol (De Ahof).

Van 1858 tot 1885 was Jan Steven Schaars Prins rijksveldwachter in Aalten. Het noemen van zijn naam was al voldoende om de schrik er in te krijgen. De jeugd kroop in haar schulp als zijn naam genoemd werd en de ondeugende rakkers kon men er mee naar bed krijgen.

Maar ook volwassenen hadden ontzag voor hem. Hij was een imposante verschijning, hetgeen alleen al meewerkte om de orde te herstellen. En als hij aanpakte, dan was de orde direct hersteld.

Schaars Prins was zogezegd een mannetjesputter die wel eens voor hete vuren heeft gestaan. Hij trok er vaak alleen op uit om gevaarlijke stropers te verbaliseren, maar ook heeft hij tegenover ’t geboefte zijn kracht getoond. Naar verluid is hij ooit in het Aaltense Goor door stropers overmeesterd en vastgebonden aan een boom. Enige uren later werd hij door een voorbijganger bevrijd.

In 1876 ontving Schaars Prins een eervolle onderscheiding van koning Wilhelm I van Pruisen voor moedig gedrag, het jaar ervoor getoond bij de arrestatie van twee Duitse moordenaars die uit de gevangenis in Bocholt waren ontsnapt.

Jan Steven Schaars Prins overleed op 23 augustus 1893 in Aalten.