Aan de Hogestraat 33 zat vroeger de sigarenzaak van Herman Duenk. Hij gaf zijn winkel de prachtige naam ‘Insulinde‘, tevens een koosnaam voor Nederlands-Indië, afkomstig uit het boek ‘Max Havelaar’ van Multatuli.
Volgens Funda is het bouwjaar van deze woning 1935. Vermoedelijk gaat het echter om een grondige verbouwing van het huis dat rond 1894 op dit perceel werd gebouwd. De naam op de gevel van de aanbouw van dit karakteristieke boerderijtje verwijst ongetwijfeld naar Hendrik Ansink, die hier aan het begin van de vorige eeuw woonde en voerman van beroep was.
Deze prachtige villa, gebouwd op een heuveltje, kent een rijke geschiedenis en is aangemerkt als gemeentelijk monument. In eerste instantie deed het dienst als kantongerecht met woning en daarna als kostschool van de dames Hagen. Vervolgens woonde er de gemeentesecretaris Bernard Hendrik Vaags.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren er onderduikers in het huis ondergebracht. De onderduikers waren ‘verstopt’ in een kleine ruimte in een slaapkamer achter de zijkant van een dakkapel, die toegankelijk was via een geheime toegang van de boekenkast.
Later werd het een notariskantoor van Krijgers Janzen. Nadat de notaris vertrok, was het pand lang in gebruik als locatie van de Volle Evangelie Gemeente ‘Heil en Lof’. Hierna werd de woning particulier eigendom. De tuin stond in het voorjaar vol met prachtige krokussen, een bezienswaardigheid.
Sloop oude panden omstreeks 1970, hier is nu de ActionFragment kadastrale kaart, 1895 (perceel I-4639)Fragment kadastrale kaart, 1937Nieuwe Winterswijksche Courant, 3 augustus 1970
Kerkstraat 15 in Aalten is een statig pand uit circa 1860, gebouwd in opdracht van textielfabrikant Eduard Driessen (1824–1895). Vanaf 1924 bood het pand onderdak aan de Boerenleenbank en later werd het een apotheek. Tegenwoordig is het pand weer in gebruik als woonhuis. Voor 1860 stond op deze plek een rooms-katholieke pastorie met schuurkerk.
Tot de protestantse Reformatie, omstreeks 1597, kerkten de Aaltense rooms-katholieken in de Oude Helenakerk op de Markt. Na de reformatie weken ze uit naar de Kruiskapel in Hemden, net over grens met Münster. Pas in 1790 mochten katholieken in Aalten hun godsdienst weer openlijk uitoefenen. Bernard Meierman stelde daartoe een deel van zijn huis beschikbaar: het later afgebrande Reigershuis aan de Kerkstraat.
De pastoor van de Kruiskapel in Hemden, genaamd Korten, kwam op zon- en feestdagen naar Aalten om hier de mis op te dragen en de sacramenten toe te dienen aan de katholieken van Aalten en Bredevoort.
RK pastorie en schuurkerk (1800–1859)
Na enkele jaren kocht kerkmeester Lambertus Wamelink een huis met schuur op de plaats waar nu Kerkstraat 15 is. Het huis werd ingericht als pastorie, terwijl de schuur tot kerk werd verbouwd. De inwijding vond plaats op 5 juli 1800.
Pastoor Korten bleef tot 1804 in Aalten actief. Daarna volgde pater Smits uit het klooster in Bocholt. In juli 1812 werd hij teruggeroepen en namen andere geestelijken uit Bocholt tijdelijk de bediening waar. Op 12 oktober van dat jaar trad G.H.J. Wansing aan als pastoor. Hij diende ruim 38 jaar in Aalten. Op 20 mei 1851 werd P. van Roggen als waarnemer aangesteld en op 22 juni formeel benoemd tot pastoor.
Na vijf decennia bleek de kerk te klein voor de groeiende parochie. Tijdens de Sint-Nicolaasmarkt, die met een kerkdienst begon, was de toeloop soms zo groot dat mensen de dienst buiten in de bittere kou bijwoonden. Men zocht en vond een terrein voor een nieuwe kerk aan het begin van de Dijkstraat. Op 4 mei 1859 werd de nieuwe Waterstaatskerk in gebruik genomen.
Sloop en nieuwbouw herenhuis
De oude kerk met woning werd verkocht aan fabrikant Eduard Driessen. Hij liet het oude huis afbreken en een nieuw statig herenhuis bouwen. De schuurkerk bleef bewaard en is tegenwoordig nog steeds zichtbaar vanaf ’t Lage Blik.
Tijdens de bouwwerkzaamheden kwam een bijzondere vondst aan het licht: dertien unieke kruiswegstaties uit de 16e eeuw. Ze waren op hun kop gelegd en gebruikt als keukenvloer. In 1870 schonk Driessen deze reliëfs aan het Aartsbisschoppelijk Museum in Utrecht, tegenwoordig bekend als het Museum Catharijne Convent, waar ze nog steeds te bezichtigen zijn.
Vanaf 1924 bood het pand onderdak aan de Boerenleenbank en later werd het een apotheek. Tegenwoordig is het pand weer in gebruik als woonhuis.
Eigenaren
Overzicht is niet volledig.
Jaar
Perceel
Eigenaar
Omschrijving
1832
I-1188 I-1189
R.C. Pastorij van Aalten R.C. Kerk van Aalten
240 m² huis en erf 230 m² kerk en erf
1860
I-1188 I-1189
Gerhard Ferdinand Johan Driessen, fabrikant
240 m² huis en erf (amotie* 1861) 230 m² kerk en erf
1966
I-9261
de “Coöperatieve Boerenleenbank” te Aalten
3005 m² bank, erf
* ‘amotie’ = sloop
Bewoners
1813
Aalten 16
“Kerk, huis en tuin” (“De romsche Kerk”)
Gerhard Hendrik Joseph Wansink (Vreden/D, 17-03-1772), R.C. Pastoor
De voormalige schuurkerk vanaf het Lage Blik (foto: Google Streetview)Fragment kadastrale kaart uit 1861, met de contouren van de oude pastorie en RK kerkFragment kadastrale kaart uit 1862, met het nieuwe huis van Eduard DriessenNederlandsche Staatscourant, 15 juli 1851
Anna Willemina Geertruid Gesiena Wijers, maatschap. werkster
396 m² 3 huizen, erf, schuur, winkel
1981
I-10914
Anna Willemina Geertruid Gesiena Wijers, maatschap. werkster
250 m² winkel, huis, erf
Bewoners
1813
Aalten 14
Willem Rudolph Evers (Aalten, 26-06-1740), rotmeester Johannes Schutte (Aalten, 07-05-1752), gepens.off. Otto Hendrik Rochet (Arnhem, 18-11-1769), notaris
Het pand Kerkstraat 2 is gesitueerd op een perceel direct ten zuiden van de Oude Helenakerk en dateert van omstreeks 1920. Het gebouw bepaalt met zijn statige hoge vierkante bouwmassa voor een belangrijk deel het beeld in dit gedeelte van de Kerkstraat.
Opvallend is het souterrain met de dubbele bedrijfsdeuren in de voorgevel. Het verstoorde metselwerk op deze plaats in de voorgevel geeft aan dat dit mogelijk een latere wijziging is. De invullingen van de vensters op de verdiepingen zijn grotendeels vernieuwd. Dit doet echter geen afbreuk aan de markante en statige uitstraling van het gebouw dat een soort „landhoofd‟ vormt aan deze zijde van de Kerkstraat.
Ooit woonde op deze plek Eppink, koster van de hervormde kerk. Hij werd ‘Eppink van de trepkes’ genoemd, omdat zijn woonhuis alleen via een stenen trap was te bereiken.
In 1887 bakte Eppink pannenkoeken voor vijftig soldaten en vijftien huzaren, die op wacht stonden rond het kerkgebouw. Het eigendomsrecht van het kerkgebouw stond ter discussie. De soldaten stonden op wacht, nadat in een telegram van 10 maart 1887 aan de Commissaris van de Koning was gemeld dat de toestand zeer gespannen was en dat vijfhonderd boeren zich een weg naar de preekstoel zouden banen.
Eigenaren
Overzicht is niet volledig.
Jaar
Perceel
Eigenaar
Omschrijving
1832
I-1263
wed. Gerrit te Hietbrink, arbeider
73 m² huis & erf
1860
I-1263
Gerrit Jan Eppink, landbouwer
73 m² huis & erf
1875
I-1263
Gerrit Eppink, arbeider
73 m² huis & erf
1882
I-3738
Gerrit Eppink, arbeider
56 m² huis & erf
1911
I-5448
Gerrit Eppink, arbeider
52 m² huis & erf
1928
I-6246
de Hervormde Kerk van Aalten
52 m² kosterswoning & vergaderlokaal
Bewoners
Registre Civique 1811-1813
Aalten 11
Gerrit ten Hietbrink (Aalten, 24-11-1743), gealimenteerd Evert ten Hietbrink (Aalten, 1793), smitsknegt
Hier stond tot begin 20e eeuw een pand dat dienst deed als stalhouderij. Eind 19e eeuw had dokter Servaas van Leuven hier zijn paard en koets staan. Dokter Van Leuven woonde aan de overkant van de Bredevoortsestraat, waar nu Trekpleister zit.
Agterhof (Göpse Vetelsels, p.32) schrijft dat de bodedienst naar de Haart verbonden was met “het huis dat thans bewoond wordt door Garrit Coeleman, staande aan de Bredevoortsche Strate met de ene zijde naast het huis van de Jode Gompert David en met de andere naast het Peperstraatje…”. Dat was dus het hoekpand links op de foto. Het huis ernaast, waar later Foto Hubers was gevestigd, is minstens vanaf 1775 tot ca. 1920 bewoond geweest door “Jode Gompert David” en zijn nakomelingen, de familie Van Gelder.
De wat oudere Aaltenaren herinneren zich nog de groente- en delicatessezaak van Stoltenborg op de hoek van de Bredevoortsestraat en de Peperstraat. Later zaten in dit pand onder meer brood- en banketbakkerij Haverkamp en cadeauwinkel TopArt. Tegenwoordig zit hier herenkledingzaak Pepper 8.
Hierna worden er tot ca. 1910 geen bewoners meer vermeld. Het kadaster vermeldt dat het pand in 1860 werd verbouwd. Daarna wordt het perceel tot begin 20e eeuw vermeld als ‘schuur en erf’. Blijkbaar woonde er in deze periode dus niemand.
Op bovenstaande foto zien we links de stalhouderij die hier vroeger stond.Hetzelfde pand nogmaals, met een inkijkje in de Peperstraat.Het huidige pand op deze plek, toen bakkerij Haverkamp er al was verdwenen, blijkens het bord ‘Te Huur’.Fragment kadastrale kaart, 1891 (perceel I-2528)Algemeen Dagblad, 16 september 1972
Op bovenstaande foto zien we links het oude slachthuis op nummer 3. Op deze plek vonden we later het atelier van fotozaak Hubers en tegenwoordig maakt het deel uit van herenmodezaak Pepper 8.
Eigenaren
Overzicht is niet volledig.
Jaar
Perceel
Eigenaar
Omschrijving
1832
I-1156 I-1157 I-1158
Cornelis Prins
76 m² huis en erf 30 m² huis 30 m² huis
1894
I-4604
Aron David van Gelder e.c., koopman
191 m² slachthuis en erf
1895
I-4650
Aron David van Gelder, koopman
190 m² slachthuis en erf
1907
I-4650
Levi Aron van Gelder, slager
190 m² slachthuis en erf
1926
I-4650
Hermanus Albers e.c., schoenmaker
190 m² slachthuis en erf
1958
I-8939
Hendrika Sara Johannes Christiaan Hubers, fotograaf
298 m² 2 huizen, erf, atelier
1971
I-8939
Alexander Gerrit Hubers, fotograaf
298 m² 2 huizen, erf, atelier
Bewoners
Nog niet compleet!
Bevolkingsregister 1900-1910
Aalten 458 > C512
Bevolkingsregister 1910-1920
Aalten C512 > D565
Adresboek 1934
Aalten D565 > Peperstraat 3
Voormalig slachthuis
Adresboek 1967
Peperstraat 3
Schuur
Fouten voorbehouden. Heb je aanvullingen of correcties? Reageer dan onderaan deze pagina, bij voorkeur met bronvermelding.
De doorgang van de Peperstraat naar de Bredevoortsestraat werd vroeger ‘belemmerd’ door het eeuwenoude pand van smid Buesink, daterend uit 1731.
Hierboven zien we het huis vanaf de Bredevoortsestraatweg. Rechts boven de deur staat “J.W. Buesink – gediplomeerd hoefsmid”. Ooit werd dit pand het Evershuis genoemd, toen er de herberg van Erik Evers gevestigd was. In 1934 werd het gebouw gesloopt zodat de straat verbreed kon worden.
“Een ‘Steen des Aanstoots’, die gaat verdwijnen!” en schrijft dat het “uit oogpunt van schilderachtig dorpsschoon beschouwd jammer is, dat hier weer een der oudste en meest typische huizen uit het hartje van het dorp gaat verdwijnen ten behoeve van het moderne verkeer”.
Behalve verbreding van de Peperstraat, maakte de sloop van de voormalige herberg en smederij plaats voor twee nieuwe panden.
Achteraan zien we het pand dat Haartsestraat 2 als adres kreeg en waar juwelier Meerdink al vele jaren zit. In het midden staat het pand met adres Peperstraat 8-10. Hier zat ooit Jamin en later de manufacturen- en naaimachinewinkel van Hilbelink. Herenkledingzaak Pepper 8 is hier begonnen. Daarna was hier de Wereldwinkel gevestigd en nu zit er een Beautysalon.
Eigenaren
Overzicht is niet volledig.
Jaar
Perceel
Eigenaar
Omschrijving
1832
I-1143
Theodora Geertruida Evers e.c.
280 m² huis & erf
Bewoners
Eerste bewoners (tot 1823 is dit een aanname / onder voorbehoud):
Erick Evers (Aalten, 18-12-1687), z.v. Geurt en Gerritjen Evers, ⚭ (1) Aalten, 05-01-1716 Aleijda Janknegt, d.v. Jan Janknegt ⚭ (2) Aalten, 11-07-1723 Catharina Dorothea van Waij, d.v. Jan van Waij op de Schans
Volgende bewoners, zoon en schoondochter:
Jan Evers (Aalten, 19-12-1728), z.v. Erik Evers ⚭ Aalten, 26-11-1746 Geertruid Schaars (Aalten, 22-11-1722), d.v. Jan S. alhier
Fragment kadastrale kaart, 1888 (perceel I-1143)De achterzijde van de oude smederij, in de Peperstraat.Behalve voor verbreding van de Peperstraat, maakte de voormalige smederij plaats voor twee nieuwe panden.Overlijden Anthonij Bekink, 25 september 1823Graafschapbode, 18 juli 1891Aaltensche Courant, 14 oktober 1899Aaltensche Courant, 4 maart 1921De Graafschapper, 29 november 1935Aaltensche Courant, 3 maart 1950Nieuwe Winterswijksche Courant, 19 mei 1967
Het dorp Aalten kent sinds de late middeleeuwen een bijzonder netwerk van smalle paadjes, de zogenaamde ‘gängeskes’. In het agrarische esdorp stonden de huizen en boerderijen verspreid langs enkele hoofdwegen. Daartussen lagen dan de ‘gaorden’, de moestuinen van de inwoners.
De gängeskes ontstonden als verbindingspaden tussen de dorpsstraten en deze tuinen. Ze zijn doorgaans zodanig breed dat twee mensen met een kruiwagen elkaar net kunnen passeren.
Via deze paden werden de huizen bevoorraad met verse producten. Ook boden deze slingerende paadjes de mogelijkheid voor een snel bezoekje van de een aan de ander en kinderen gebruikten de paden om naar school te lopen. Dergelijke gängeskes waren in veel Achterhoekse dorpen te vinden. In de twintigste eeuw zijn veel gängeskes helaas verdwenen. Ze werden veelal bij de tuinen getrokken. In Aalten bleef echter een groot deel van dit unieke netwerk als belangrijk erfgoed behouden.
In 2011 kregen de paden officiële namen. Sommige paden van het in totaal 2,5 kilometer lange stelsel behielden hun oorspronkelijke naam en andere kregen een naam, die aan de activiteiten van vroeger herinnert.
Fouten voorbehouden. Heb je aanvullingen of correcties? Reageer dan onderaan deze pagina, bij voorkeur met bronvermelding.
Het Klokkengat (nu Klokkenpad), tussen Prinsenstraat en Oosterkerkstraat (klik om te vergroten)
Wandelroute
Bij de VVV Aalten kun je een wandelroute door de gängeskes boeken, met of zonder gids. Het Armenpad, Frerikspad, Klokkenpad, Kloosterpad, Langs de Gevangenis, Magispad en andere paden leiden de bezoeker langs de fraaiste plekjes van Aalten en bieden een kijkje in de geschiedenis van het dorp. Voor kinderen is er de ‘Gängeskes Junior’.
Op bovenstaande foto zien we het 17e eeuwse dorpsboerderijtje dat hier vroeger heeft gestaan. De laatste bewoner was mevrouw Nijman-Oberink, ook wel bekend als ’tante Nijman’, waarna groenteboer Stoltenborg het als opslag gebruikte. Na een zware storm stortte het gebouw in november 1971 in. Later was hier IPSIS Acoustics gevestigd.
Voorheen had dit pand als adres Markt 1. In 1909 opende F.J. Oberink er zijn winkel in “manufacturen, bedden, dekens, veeren, hoeden, petten, parapluies, enz.” Zijn zoon zou zijn winkel later voortzetten. Tegenwoordig maakt het pand deel uit van het gemeentehuis van Aalten. Aan de straatzijde is het politiebureau gevestigd.
Fragment kadastrale kaart, 1873 (perceel I-3158)Aaltensche Courant, 6 maart 1909Aaltensche Courant, 1 december 1939De Graafschapper, 7 april 1945Aaltensche Courant, 29 november 1949Nieuwe Winterswijksche Courant, 29 juni 1951
Het huidige pand aan de Markt 18 werd rond 1870 gebouwd. Daarvoor stond er al een ander huis op dezelfde plek. De contouren van dit oudere gebouw zijn zichtbaar op het kadastrale minuutplan van 1832. Het betrof een gebouwencomplex aan de Markt, dat uitkwam aan de Landstraat en een ruime tuin aan het achtererf had. Over de verschijningsvorm en ouderdom van dit complex is verder niets bekend.
Eigenaar van het gebouwencomplex was Gerrit Jan te Gussinklo (1785-1857). Te Gussinklo was kantonrechter en kastelein en trouwde in 1804 met Johanna Geertruid Arentzen (1785-1838). Beiden stamden uit een welvarende en invloedrijke familie van scholtenboeren, namelijk de Borninkhof op de Haart en de Ahof te Aalten.
Rond 1826 begon textielfabrikant Anton Driessen een bedrijf “in de Schuur en Tuinkamer van den heer Bonninghoff”. Hoogstwaarschijnlijk bedoelde men daarmee het huis dat destijds stond op het huidige adres Markt 18.
Rond het midden van de 19e eeuw kwam het complex aan de Markt en Landstraat in handen van Antonius Bernardus Rudolphus Janssen, koopman en handelsagent, getrouwd met Anna Catherina Hendrika Hafkemeijer. Janssen liet de bebouwing aan de Landstraat slopen en voegde de vrijgekomen ruimte toe aan het achtererf.
Nieuwbouw rond 1870
Kort voor 1870 werd het huis aan de Markt door Antonius Janssen verkocht aan Jacobus Wilhelmus van Hopbergen (1817-1913), gepensioneerd officier van het 3e Regiment Infanterie Leeuwarden (luitenant-kolonel) en oud lid van Provinciale Staten van Gelderland. Uit kadastrale gegevens valt af te leiden dat Van Hopbergen het bestaande huis aan de Markt omstreeks 1870 liet slopen, waarna op dezelfde plek een nieuwe blokvormige villa in eclectische stijl verrees.
Tegelijk met de bouw van de villa werd aan de Landstraat een koetshuis gebouwd. Dat werd rond 1935 weer afgebroken. Het achterterrein was aan de oostzijde bereikbaar via een deur en een poort aan het huidige Frerikspad.
Door latere verbouwingen is van het oorspronkelijke gebouw alleen het hoofdvolume, het casco, en een deel van de gevelindeling bewaard gebleven. Op de zolder bevindt zich nog een historische dienstbodekamer.
Notaris en bank
In 1931 werd de villa eigendom van notaris Mensink, die hier woonde en kantoor hield. Aan de achterzijde werd een kantoorruimte aangebouwd, bereikbaar via de Landstraat. Ook de Coöperatieve Middenstands- Spaar- en Credietbank was bij het notariskantoor ondergebracht. Na het overlijden van de notaris kwam het pand in 1943 in handen van de bank.
Tweede Wereldoorlog
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was dit het woonhuis van W.B. Obbink, directeur van de NMB bank. Aan het einde van de oorlog maakte Von der Heydte van de Waffenarmee er een casino voor de officieren, met ‘geleende’ spullen uit de Oudheidkamer. De familie Obbink moest toen naar een ander huis.
Verbouwingen
In 1947 werd de aanbouw uit 1931 enkele meters naar achteren uitgebreid, onder supervisie van architect Willem Hebly uit Aalten. In 1951 kwam het pand in bezit van de Amsterdamsche Bank (later AMRO Bank). In 1955 liet de Coöperatieve Middenstandsspaarbank een nieuw bankgebouw op het terrein aan de Landstraat bouwen.
In 1965 vond een ingrijpende verbouwing van het bankgebouw aan de Markt plaats. Een groot deel van de bestaande indeling, waaronder het trappenhuis en de achtergevel, werd uitgebroken. Ook verloor de voorgevel in meerdere fasen veel van zijn oorspronkelijke decoratieve details.
In 2009 werd de bank verbouwd tot winkel met bovenwoning en gemoderniseerd. Centraal in de voorgevel werd een brede winkelpui geplaatst, en vrijwel het gehele bankinterieur werd verwijderd.
Museum
In mei 2024 werd bekend gemaakt dat het pand is aangekocht door het Nationaal Onderduikmuseum voor uitbreiding van het museum.
Eigenaren
Overzicht is niet volledig.
Jaar
Perceel
Eigenaar
Omschrijving
1832
I-1075
G.J. te Gussinklo
770 m² huis & schuur
1854
I-1075
Antonius Bernardus Rudolphus Janssen, koopman
770 m² huis & schuur
1870
I-2637
Jacobus Wilhelmus van Hopbergen, gepensioneerd luit. kolonel
454 m² huis & erf
1871
I-3027
Jacobus Wilhelmus van Hopbergen, gepensioneerd luit. kolonel
590 m² huis & erf
1932
I-4044
Jan Hendrik Willem Mensink, notaris
589 m² huis & tuin
1944
I-6887
Coöp. Middenstands Spaar- en Credietbank / Algemene Bank Nederland N.V.
Markt 18, perceel 3027 – Fragment kadastrale kaart, 1871Directeur W.B. Obbink met het voltallige personeel in het kantoorgebouw van de Coöp. Middenstandsbank aan de Markt in Aalten, 1950Zutphensche Courant, 6 november 1888Aaltensche Courant, 17 december 1913De Graafschapbode, 2 november 1920Aaltensche Courant, 28 augustus 1923Aaltensche Courant, 7 november 1930
De Kesenbult is een kleine heuvel aan het einde van de Kiefteweg, bij de groene grensovergang tussen Nederland en Duitsland. Bovenop de heuvel staat een eeuwenoude grenssteen, vervaardigd uit Bentheimer zandsteen. De steen draagt de wapens van Gelderland en Münster, het jaartal 1766 en het nummer 171. Daarmee markeert hij al meer dan 250 jaar een voormalige belangrijke grensovergang.
Handelsroute en grensovergang
De Kiefteweg, die vroeger Bodendijk heette, maakte in de 18e eeuw deel uit van de handelsroute tussen het hertogdom Gelre en het Bistum Münster. Hier passeerden niet alleen handelsreizigers, maar ook koninklijke boden, oftewel boodschappers. De naam Bodendijk verwijst naar deze boden.
Kruiskapel
Naast handel en verkeer speelde de Kesenbult ook een rol in het geloofsleven. Tijdens de periode van het calvinisme (1675–1799), toen de katholieke eredienst in de Republiek verboden was, staken katholieken uit Aalten en Bredevoort hier de grens over.
Op zo’n tweehonderd meter over de grens stond de Kruiskapel, gebouwd in 1675 op het goed Reyerding in opdracht van de bisschop van Münster, Bernard van Galen (Bommen Berend). De houten, achthoekige kapel werd het religieuze middelpunt voor verbannen katholieken.
Volgens overlevering trokken gelovigen in werkkleding en met hun werktuigen naar de kapel, om niet als kerkgangers herkend te worden.
Huidige betekenis
De Kruiskapel is verdwenen, maar de grenssteen op de Kesenbult is gebleven. Hij herinnert aan eeuwen van handel, religie en grensverkeer tussen Aalten en het Münsterland. Zo vormt de Kesenbult nog altijd een tastbaar symbool van de gedeelde geschiedenis aan weerszijden van de grens.
Fouten voorbehouden. Heb je aanvullingen of correcties? Reageer dan onderaan deze pagina, bij voorkeur met bronvermelding.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
