Tot de reformatie, omstreeks 1597, kerkten de Aaltense rooms-katholieken in de Oude Helenakerk. Na de reformatie weken ze uit naar de Kreuzkapelle. Pas in 1790 konden de katholieken weer in Aalten hun godsdienst uitoefenen. Men deed dit eerst in een gedeelte van een huis in de Kerkstraat en sinds 1800 later in een tot kerk verbouwde schuur, enkele huizen verderop.
Met het groeien van de parochie werd dit kerkgebouw snel te klein. Met de Sint-Nicolaasmarkt, die met een kerkdienst begon, was de toeloop soms zo groot dat men zelfs buiten in bittere kou de kerkdienst bijwoonde. Men zocht en vond een terrein aan ’t begin van de Dijkstraat. De gelden werden bijeengebracht voor de bouw van een kerk met pastorie en op 4 mei 1859 werd de ‘Waterstaatkerk’ in gebruik genomen.
De kerk stond tussen de huidige adressen Dijkstraat 2 (voormalige RK pastorie) en Dijkstraat 4 (waar tot 2022 bakkerij Van den Dobbelsteen was gevestigd).
Brand
Op 10 mei 1893 brak er brand uit schuin tegenover de kerk, in woningen aan de Kerkstraat. De aandacht van de brandweerlieden was volledig gevestigd op het blussen van deze brand. Bevelen werden gegeven aan de brandweerlieden, en deze zwoegden aan de pompen. De wind stond noord-oost en men hield de gebouwen vlak bij de brandende percelen, die onder de wind lagen, goed nat. Maar op de kerk die verder af lag werd niet gelet, totdat plotseling rookwolken uit het dak en toren opstegen.
De mare ging van mond tot mond: “de kerke steet in brand”. Groote ontsteltenis maakte zich meester van de bevolking, de katholieke in het bijzonder. De kerkschatten moesten in veiligheid worden gebracht, en het gelukte om deze in veiligheid te brengen. De brandweer stond machteloos. Men moest de nabijgelegen percelen nat houden, en nu de kerk er bij kwam wist men niet meer hoe te handelen. Het was een fantastisch schouwspel in de avond. Heel de Aaltense bevolking was samengestroomd om het drama te zien voltrekken.
De laatste slagen die van het torenuurwerk zijn gehoord, waren half twaalf. Toen stortte de spits in en een zee van vonken dwarrelde door het luchtruim. ’t Was gedaan. Niets dan puinhopen bleven over. De pastorie bleef gelukkig wel gespaard.
Twentsche Courant, 17 mei 1893
Nieuwbouw
Wat nu? De naastgelegen school, waaraan een loods werd gebouwd, werd ingericht voor kerk, en men moest omzien naar middelen om een nieuwe kerk te bouwen. De bittere pil werd enigszins verguld, doordat de verzekering royaal was met de schadevergoeding. Niet minder dan ongeveer 26.000 gulden kreeg men uitgekeerd.
Nu er toch nieuw gebouwd moest worden, werd uitgezien naar ruimer terrein. Dit vond men iets verderop, aan de andere kant van de Dijkstraat. Daar werd de nieuwe RK kerk gebouwd.
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
Aalten, Bredevoort en buurtschappen waren vroeger verdeeld in wijken, die ‘rotten’ werden genoemd. Voor elke wijk was een rotmeester aangesteld. Zij hadden tot taak om officiële berichten en andere opdrachten van het centrale bestuur in Bredevoort over te brengen aan de wijkbewoners. Wij hebben overzichten gevonden van de rotten in IJzerloin de jaren 1748 en 1784.
In de archiefstukken van de Liberale Gifte van 1748 worden alle huizen in IJzerlo vermeld per rot, inclusief bewoners. De Liberale Gifte was een speciale heffing ten bedrage van 2% van het vermogen ter bestrijding van de extra defensiekosten t.g.v. een Franse inval in de Zuidelijke Nederlanden in de periode 1745-1747. Wie minder bezat dan 500 gulden, betaalde niet de heffing, maar was vrij om iets te geven, vandaar de naam.
In 1784 is er voor iedere buurtschap een lijst opgesteld met alle ‘weerbare manspersonen’ in de leeftijd van 18-50 jaar, per rot. Het lijkt erop dat de indeling van de rotten in de periode tussen 1748 en 1784 blijkbaar enigszins is aangepast, en ook de volgorde waarin ze werden genummerd.
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
Bron: Lijst met alle ‘weerbare manspersonen’ in de leeftijd van 18-50 jaar, wonend in de buurtschap IJzerlo, in het jaar 1784, per rot. Erachter, tussen haakjes, de boerderij waar deze persoon woonde, voor zover bekend en onder voorbehoud van fouten. Transcriptie: Remco Neerhof.
Aalten, Bredevoort en buurtschappen waren vroeger verdeeld in wijken, die ‘rotten’ werden genoemd. Voor elke wijk was een rotmeester aangesteld. Zij hadden tot taak om officiële berichten en andere opdrachten van het centrale bestuur in Bredevoort over te brengen aan de wijkbewoners. Wij hebben overzichten gevonden van de rotten in de Haart in de jaren 1748 en 1784.
In de archiefstukken van de Liberale Gifte van 1748 worden alle huizen in de Haart vermeld per rot, inclusief bewoners. De Liberale Gifte was een speciale heffing ten bedrage van 2% van het vermogen ter bestrijding van de extra defensiekosten t.g.v. een Franse inval in de Zuidelijke Nederlanden in de periode 1745-1747. Wie minder bezat dan 500 gulden, betaalde niet de heffing, maar was vrij om iets te geven, vandaar de naam.
In 1784 is er voor iedere buurtschap een lijst opgesteld met alle ‘weerbare manspersonen’ in de leeftijd van 18-50 jaar, per rot. Het lijkt erop dat de indeling van de rotten in de periode tussen 1748 en 1784 blijkbaar enigszins is aangepast, en ook de volgorde waarin ze werden genummerd.
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
Bron: Lijst met alle ‘weerbare manspersonen’ in de leeftijd van 18-50 jaar, wonend in de buurtschap Haart, in het jaar 1784, per rot. Erachter, tussen haakjes, de boerderij waar deze persoon woonde, voor zover bekend en onder voorbehoud van fouten. Transcriptie: Remco Neerhof.
Aalten, Bredevoort en buurtschappen waren vroeger verdeeld in wijken, die ‘rotten’ werden genoemd. Voor elke wijk was een rotmeester aangesteld. Zij hadden tot taak om officiële berichten en andere opdrachten van het centrale bestuur in Bredevoort over te brengen aan de wijkbewoners. Wij hebben overzichten gevonden van de rotten in de Aaltense buurtschap Heurnein de jaren 1748 en 1784.
In de archiefstukken van de Liberale Gifte van 1748 worden alle huizen in Heurne vermeld per rot, inclusief bewoners. De Liberale Gifte was een speciale heffing ten bedrage van 2% van het vermogen ter bestrijding van de extra defensiekosten t.g.v. een Franse inval in de Zuidelijke Nederlanden in de periode 1745-1747. Wie minder bezat dan 500 gulden, betaalde niet de heffing, maar was vrij om iets te geven, vandaar de naam.
In 1784 is er voor iedere buurtschap een lijst opgesteld met alle ‘weerbare manspersonen’ in de leeftijd van 18-50 jaar, per rot. Het lijkt erop dat de indeling van de rotten in de periode tussen 1748 en 1784 blijkbaar enigszins is aangepast, en ook de volgorde waarin ze werden genummerd.
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
Bron: Lijst met alle ‘weerbare manspersonen’ in de leeftijd van 18-50 jaar, wonend in de buurtschap Heurne, in het jaar 1784, per rot. Erachter, tussen haakjes, de boerderij waar deze persoon woonde, voor zover bekend en onder voorbehoud van fouten. Transcriptie: Remco Neerhof.
Aalten, Bredevoort en buurtschappen waren vroeger verdeeld in wijken, die ‘rotten’ werden genoemd. Voor elke wijk was een rotmeester aangesteld. Zij hadden tot taak om officiële berichten en andere opdrachten van het centrale bestuur in Bredevoort over te brengen aan de wijkbewoners. Wij hebben overzichten gevonden van de rotten in Lintelo in de jaren 1748 en 1784.
In de archiefstukken van de Liberale Gifte van 1748 worden alle huizen in Lintelo vermeld per rot, inclusief bewoners. De Liberale Gifte was een speciale heffing ten bedrage van 2% van het vermogen ter bestrijding van de extra defensiekosten t.g.v. een Franse inval in de Zuidelijke Nederlanden in de periode 1745-1747. Wie minder bezat dan 500 gulden, betaalde niet de heffing, maar was vrij om iets te geven, vandaar de naam.
In 1784 is er voor iedere buurtschap een lijst opgesteld met alle ‘weerbare manspersonen’ in de leeftijd van 18-50 jaar, per rot. Het lijkt erop dat de indeling van de rotten in de periode tussen 1748 en 1784 blijkbaar enigszins is aangepast, en ook de volgorde waarin ze werden genummerd.
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
Bron: Lijst met alle ‘weerbare manspersonen’ in de leeftijd van 18-50 jaar, wonend in de buurtschap Lintelo, in het jaar 1784, per rot. Erachter, tussen haakjes, de boerderij waar deze persoon vermoedelijk woonde, voor zover bekend en onder voorbehoud van fouten. Transcriptie: Remco Neerhof.
Aalten, Bredevoort en buurtschappen waren vroeger verdeeld in wijken, die ‘rotten’ werden genoemd. Voor elke wijk was een rotmeester aangesteld. Zij hadden tot taak om officiële berichten en andere opdrachten van het centrale bestuur in Bredevoort over te brengen aan de wijkbewoners. Wij hebben overzichten gevonden van de rotten in Barlo in de jaren 1748 en 1784.
In de archiefstukken van de Liberale Gifte van 1748 worden alle huizen in Dale vermeld per rot, inclusief bewoners. De Liberale Gifte was een speciale heffing ten bedrage van 2% van het vermogen ter bestrijding van de extra defensiekosten t.g.v. een Franse inval in de Zuidelijke Nederlanden in de periode 1745-1747. Wie minder bezat dan 500 gulden, betaalde niet de heffing, maar was vrij om iets te geven, vandaar de naam.
In 1784 is er voor iedere buurtschap een lijst opgesteld met alle ‘weerbare manspersonen’ in de leeftijd van 18-50 jaar, per rot. Het lijkt erop dat de indeling van de rotten in de periode tussen 1748 en 1784 blijkbaar enigszins is aangepast, en ook de volgorde waarin ze werden genummerd.
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
Bron: Lijst met alle ‘weerbare manspersonen’ in de leeftijd van 18-50 jaar, wonend in de buurtschap Barlo, in het jaar 1784, per rot. Erachter, tussen haakjes, de boerderij waar deze persoon woonde, voor zover bekend en onder voorbehoud van fouten. Transcriptie: Remco Neerhof.
Aalten, Bredevoort en buurtschappen waren vroeger verdeeld in wijken, die ‘rotten’ werden genoemd. Voor elke wijk was een rotmeester aangesteld. Zij hadden tot taak om officiële berichten en andere opdrachten van het centrale bestuur in Bredevoort over te brengen aan de wijkbewoners. Wij hebben overzichten gevonden van de rotten in Dale in de jaren 1748 en 1784.
In de archiefstukken van de Liberale Gifte van 1748 worden alle huizen in Dale vermeld per rot, inclusief bewoners. De Liberale Gifte was een speciale heffing ten bedrage van 2% van het vermogen ter bestrijding van de extra defensiekosten t.g.v. een Franse inval in de Zuidelijke Nederlanden in de periode 1745-1747. Wie minder bezat dan 500 gulden, betaalde niet de heffing, maar was vrij om iets te geven, vandaar de naam.
In 1784 is er voor iedere buurtschap een lijst opgesteld met alle ‘weerbare manspersonen’ in de leeftijd van 18-50 jaar, per rot. Het lijkt erop dat de indeling van de rotten in de periode tussen 1748 en 1784 blijkbaar enigszins is aangepast, en ook de volgorde waarin ze werden genummerd.
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
Lijst met alle ‘weerbare manspersonen’ in de leeftijd van 18-50 jaar, wonend in de buurtschap Dale, in het jaar 1784, per rot. Erachter, tussen haakjes, de boerderij waar deze persoon woonde, voor zover bekend en onder voorbehoud van fouten.
Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.
In de jaren twintig van de vorige eeuw liet de Vereniging tot Verbetering der Volkshuisvesting in Aalten achttien arbeiderswoningen bouwen op de hoek van de Admiraal de Ruyterstraat en de Van Heemskerkstraat. Dit buurtje stond in Aalten bekend als het ‘Tuindorp’, een naam die verwijst naar de landelijke ontwikkeling van die tijd: overal in Nederland verrezen destijds zogenaamde tuindorpen — groene woonwijken die arbeiders ruime, gezonde woningen met een eigen tuin boden.
Het Aaltense Tuindorp werd ook wel het ‘Rooie Dorp’ genoemd, vanwege de rode dakpannen van de woningen.
Heeft u meer informatie over het Tuindorp in Aalten of foto’s? Laat het ons weten!
Krantenberichten
Aaltensche Courant, 1 augustus 1930
Aaltensche Courant, 11 maart 1941Twentsch Nieuwsblad, 3 juli 1943
Wandelclub Tuindorp, later De Krekels – Avondvierdaagse 1973 (foto: Mary Lubbers-Verwoerd). Bent u of kent u iemand op deze foto? Reageer dan onderaan deze pagina (nummer + naam).