Categorie: Kunst

  • Aaltens Christelijk Mannenkoor

    Aaltens Christelijk Mannenkoor

    Het Aaltens Christelijk Mannenkoor, afgekort als ACM, werd opgericht door Henk Heusinkveld. Samen met vier mede-initiatiefnemers vond de oprichtingsvergadering plaats op vrijdag 26 oktober 1956. Het eerste concert was gepland voor 23 november 1957, maar dit werd geannuleerd vanwege een griepepidemie. In datzelfde jaar begonnen ze samen met de Eendracht met de adventswijding. In 1966 sloot het ACM zich aan bij de Koninklijke Christelijke Zang Bond (KCZB).

    Tegenwoordig telt het koor ongeveer 50 leden, in leeftijd variërend van eind 50 tot eind 80 jaar. Het koor geeft jaarlijks een eigen concert en een benefietconcert. Daarnaast nemen ze regelmatig deel aan kerkconcerten en zangavonden. Een jaarlijks terugkerende traditie is het zingen voor bewoners van een verzorgingstehuis. Ook op recepties en begrafenissen van leden kan men rekenen op het ACM.

    Het repertoire van het Aaltens Christelijk Mannenkoor is zeer divers en omvat geestelijke en byzantijnse muziek, folklore, musicals, bewerkingen van popnummers, lichte klassieke muziek, negrospirituals en kerstliederen. Daarnaast zingen ze in verschillende talen. Het muziekarchief van het koor bevat ongeveer 400 stukken waaruit zij kunnen putten.

  • Con Forza

    Con Forza

    Accordeonvereniging

    Accordeonvereniging Con Forza is opgericht in 1988 en heeft als standplaats Aalten. Het orkest staat onder leiding van dirigent Wil Plas, professioneel accordeonist uit Enschede. De vereniging bestaat uit een orkest en een ensemble. Het orkest speelt een breed repertoire, van jazz tot tango, van Frans chanson tot Duitse Schlager en van klassiek tot pop. Het ensemble is een kleine groep gevorderde spelers.

    De vereniging telt ongeveer twintig leden afkomstig uit de hele regio. Het hoogtepunt is het jaarlijkse concert. Daarnaast treedt men regelmatig op in de regio. Con Forza repeteert wekelijks in het Kulturhus in Lintelo.

    Meer informatie over (de geschiedenis van) Accordeonvereniging Con Forza is welkom!

  • Crescendo IJzerlo

    Crescendo IJzerlo

    Muziekvereniging

    Chr. muziekvereniging Crescendo in IJzerlo is opgericht in 1951. Begin jaren vijftig van de vorige eeuw ontstond in IJzerlo de behoefte om een eigen muziekvereniging op te richten. Men vond het te gek voor woorden dat Psalm 150 uit Dinxperlo voor de muziek moest zorgen tijdens het jaarlijkse oranje- en schoolfeest. Er werd een comité samengesteld om te bekijken of het mogelijk was om in IJzerlo een muziekvereniging op te richten.

    Via de heer Jan Hofs uit Dinxperlo was er van de firma Van der Glas uit Heerenveen een aanbieding binnengekomen. Men kon voor 1580 gulden in het bezit komen van 26 fanfare-instrumenten. Men besloot een rondgang te houden door IJzerlo en omgeving om geld in te zamelen. Hierbij werd gul gegeven – de opbrengst was 1.800 gulden – en men kon overgaan tot aankoop van instrumenten. Er meldden zich 32 leden, de dirigent werd Jan Hofs uit Dinxperlo en de contributie werd 0,25 cent per week. Op 17 november 1951 was muziekvereniging ‘Crescendo’ in IJzerlo een feit.

    Tegenwoordig telt Crescendo IJzerlo ongeveer 85 leden. De vereniging bestaat uit een fanfareorkest, slagwerkgroep, jeugdorkest en jeugdslagwerkgroep. Daarnaast hebben ze een heel aantal leerlingen die leren om een instrument te bespelen om later ook in een van de orkesten aan te sluiten.

    Meer informatie over (de geschiedenis van) Crescendo IJzerlo is welkom!

  • Excelsior Barlo

    Excelsior Barlo

    Muziekvereniging

    Chr. Muziekvereniging Excelsior Barlo werd opgericht op 4 november 1922. De aanleiding was het Oranjefeest in Barlo in de zomer van dat jaar. Muziekvereniging Advendo uit Lintelo was daarbij en speelde een vrolijke noot. Iemand zei toen: “Volgend jaar zit hier onze eigen muziekvereniging.” En aldus geschiedde. 100 jaar later, in 2022, werd deze mijlpaal het hele jaar door gevierd met diverse activiteiten voor de vereniging en het publiek.

    Meer informatie over (de geschiedenis van) Excelsior Barlo is welkom!

  • Excelsior Bredevoort

    Excelsior Bredevoort

    Muziekvereniging

    Chr. muziekvereniging Excelsior Bredevoort werd opgericht in 1925 en gaf negentig jaar later, in 2015 haar laatste concert. Bij het 40-jarig bestaan van Excelsior Bredevoort publiceerde Dagblad Tubantia op 27 oktober 1965 het volgende artikel over de feestelijkheden rondom het jubileum:

    BREDEVOORT – De feestelijkheden rond het 40-jarig jubileum van de Chr. muziekvereniging Excelsior zijn gisteravond ingezet met een receptie in gebouw Ons Huis. Niet zomaar een receptie waar alleen talrijke handen werden geschud maar één waarop in talrijke toespraken ook duidelijk werd dat de vereniging een zeer grote plaats inneemt in de gemeenschap. De talrijke aangeboden cadeaus waren daar eveneens een bewijs van.

    De climax van deze bijeenkomst werd bereikt toen een bedrag van f 3000 werd aangeboden, zijnde het geschenk van de bevolking. Twee leden, die vanaf de oprichting de vereniging hebben gediend, werden begiftigd met het gouden insigne van de Chr. Federatie.

    Twee leden onderscheiden

    Bijzonder origineel was de wijze waarop het damescomité dat cadeau van de bevolking aanbood. Mevrouw Piek overhandigde voorzitter M.J.I. Bruijel een trompetje waaruit hij maar moest zien de juiste noot te blazen. Het werd een zeer „hoge noot”, die uit de trompet in handen van penningmeester M. Veldboom dwarrelde. Toen de noot gekraakt was, bleek hij het zeer welkome bedrag van f 3000 te bevatten. Aan dit hoogtepunt waren tal van toespraken vooraf gegaan. Hierin kwam duidelijk tot uiting de grote plaats die Excelsior inneemt.

    Burgemeester E.S. van Veen, die met de wethouders J.F.G. Nijkamp en H.A.J. Luiten aanwezig was, erkende graag dat de jubilerende vereniging door haar samenbinding en activiteit Bredevoort een graad van leefbaarheid heeft gegeven waarop menige gemeenschap jaloers kon zijn. De heer G. Hondorp uit Eibergen, die zowel de Gelderse bond als de federatie vertegenwoordigde, had de aangename taak om de leden D.J. Piek en A.J. te Selle, die 40 jaar actief lid van Excelsior zijn geweest, het gouden insigne met oorkonde te mogen overhandigen. Namens de Gelderse bond bood hij de vereniging een muzieknummer naar keuze aan.

    De heer W. Kobus, die namens de ring het woord voerde, merkte o.m. op, dat, wanneer het echt zo is dat het leven bij veertig begint, er van Excelsior, gezien het hoge peil, dat nu reeds is bereikt, nog veel kan worden verwacht. Om de onmisbaarheid van Excelsior duidelijk te demonstreren, noemde de heer H. Eppink, sprekend namens kerkvoogdij en schoolbestuur, een feest zonder muziek een ei zonder zout: wel te eten maar niet af. Verder voerden het woord de heer A. Daniels als één der oprichters, de heer G.H. Wichers namens Bredevoorts gelang en de heer J. Wensink namens de hervormde jeugdraad.

    Excelsior Bredevoort 40-jarig jubileum - Dagblad Tubantia, 27-10-1965
    Onder het toeziend oog van mevr. Piek en de heer Bruijel probeert de heer Veldboom de f 3.000-noot te kraken, welke even tevoren de heer Bruijel aan een trompet had ontlokt.

    Voor een interessante beschouwing van het wel en wee over de afgelopen 40 jaar zorgde de secretaris H. Veldboom. Uit zijn aantekeningen bleek, dat de vereniging begon met 16 leden. Een collecte bracht f 600 op waarvan toen 16 tweedehands instrumenten zijn gekocht. Met dit sobere begin stapte Excelsior op de onderste sport van de muzikale ladder en „blies” zich in de loop der jaren omhoog tot in de afdeling Uitmuntendheid. Er gebeurde in deze periode meer. Dirigenten kwamen en gingen (zes in totaal); de zwarte pet werd geruild voor een hagelwitte en gedragen tot 1962.

    De Bredevoortse gemeenschap vond het toen de tijd om „haar” korps in een prachtig uniform te steken. In datzelfde jaar werd ook het tamboerkorps opgericht. Enkele jaren daarvoor (1957) kreeg Excelsior een nieuw instrumentarium, nu niet voor f 600 maar voor f 12.000. Met een eenvoudig rekensommetje maakte de heer Veldboom de aanwezigen duidelijk dat, wanneer het korps thans op straat verschijnt, er zo’n slordige f 25.000 rond marcheert.

    Tijdens de receptie kreeg Excelsior van de Gelderse bond een muzikale hulde gebracht door Advendo uit Lintelo. Bredevoorts mannenkoor zong na afloop enkele liederen. Het jubileumfeest wordt zaterdag voortgezet met een concert en een feestavond in Ons Huis.

    Afscheidsconcert Excelsior Bredevoort, 7 maart 2015

    Laatste concert en ‘doorstart’

    Op 7 maart 2015 gaf de Christelijke muziekvereniging Excelsior Bredevoort haar laatste concert. Aansluitend besloot een deel van de leden om een doorstart te maken met een muziekvereniging nieuwe stijl, onder de naam “Drum- en Muziekband Bredevoort” (DeMB). Begin 2023 werd bekend gemaakt dat de muziekverenigingen AOV uit Aalten en DeMB (Drumband En Muziekband Bredevoort) samen verder gaan als één harmonieorkest.

    Op zaterdag 1 april 2023 gaven zij een fusieconcert in ’t Grachthuys in Bredevoort en werd de nieuwe naam onthuld: ‘Bredevoort Aalten Muziek Makerij’, oftewel BAMM.

    Meer informatie over (de geschiedenis van) Excelsior Bredevoort is welkom!

  • Advendo Lintelo

    Advendo Lintelo

    Muziekvereniging

    Bij het dertigjarig bestaan van Advendo Lintelo publiceerde De Aaltensche Courant op 15 juli 1949 de volgende historie van de muziekvereniging:

    Het was in 1919 meester W. Hillen, die de stoot gaf tot de oprichting en op 16 Juli van dat jaar aanschouwde de muziekvereniging te Lintelo het levenslicht. Twintig leden gaven zich op. Allereerst werd een passende naam gezocht en zo ontstond A.D.V.E.N.D.O. (Aangenaam Door Vereniging En Nuttig Door Oefening).

    Toen kwam het voornaamste, men moest aan instrumenten zien te komen. Een collecte werd gehouden, die het respectabele bedrag van ƒ 664.— opbracht. Nu gingen de Lintelose muzikanten vol moed aan de slag onder leiding van meester Hillen. In de eerste uitvoering bleef men weliswaar steken, doch dit kon het enthousiasme voor de muziek slechts vergroten. In 1923 kreeg „Advendo” haar tweede directeur, de heer Joh. Ormel. In 1928 brak het grote ogenblik aan: „Advendo” gin naar het concours in Dinxperlo.

    IJverig werd er gestudeerd en met een tweede prijs in de 4e afdeling kwam men ’s avonds terug. In 1930 werd de heer Kappert directeur. Een jaar later was het de heer D.J. Helmink uit Doetinchem, die de inmiddels weer vacante directeursplaats kwam innemen. Onder zijn leiding klom „Advendo” steeds hoger op de muzikale ladder. Talrijke prijzen werden op de diverse muziekconcoursen behaald, waarvan het hoogtepunt wel was de eerste prijs (afdeling Uitmuntendheid) in het voorjaar van 1939 op een concours te Zelhem behaald.

    Toen enkele jaren daarvoor, het was in 1934, de financiën er niet zo gunstig voor stonden, werd besloten een bazar te houden. Vooral de heer R.J. van Lente heeft zich hier bijzonder voor ingespannen. Heel Lintelo hielp mee en het batig saldo, ruim ƒ 1200.— verdreef de sombere wolken. Hoezeer de Lintelose bevolking met „Advendo” meeleefde bleek, toen in 1937 een vaandel werd aangeboden.

    Tijdens de oorlog

    Toen in het najaar van 1939 de mobilisatie werd afgekondigd, en ook verschillende Lintelose jongens onder de wapenen werden geroepen, was het voor enige tijd met „Advendo” gedaan Ook de achterblijvers borgen hun instrumenten op, die na de terugkeer der soldaten, in 1940 pas weer werden tevoorschijn gehaald. In 1943 was het echter finaal afgelopen, toen de bezetter het Nederlandse verenigingsleven totaal onmogelijk maakte. Tijdens een repetitie werden enkele leden opgepakt. Het was vanzelfsprekend, dat het zilveren feest in alle stilte gevierd moest worden. Toch is het gevierd. Op de deel bij de fam. Veldhorst werd een ogenblik stilgestaan bij dit belangrijke feit.

    Crescendo

    Na de oorlog werden de repetities weer hervat onder leiding van de heer Helmink. Het corps is de inzinking, tengevolge van de oorlog, weer te boven. In Dinxperlo werden dit jaar twee eerste en een ereprijs behaald in de 1ste afdeling. Bij het volgende concours zal „Advendo” weer uitkomen in de afdeling Uitmuntendheid. Het corps telt op ’t ogenblik 29 leden. Alle concoursen die werden uitgeschreven door de Chr. Bond van Fanfare- en Harmoniecorpsen werden door „Advendo” bezocht. Sedert de oprichting is de heer G.J. Gussinklo „Claus” erelid, de heer R. J. van Lente sinds 1934 ere-voorzitter.

    Avondfeest

    Woensdagavond werd in het bos van de heer G.J. Gussinklo „Claus” het jubileumfeest gehouden. De heer R. J. van Lente, ere-voorzitter, sprak het openingswoord. Spreker wees in ’t bijzonder op de taak van de muziek bij de verheerlijking van Gods Naam. De heer A.J. Navis, „Zandbulten’, oud-secretaris, vertelde op komische wijze van het wel en wee van „Advendo” in deze dertig jaren. Hierna liet de muziekvereniging horen waartoe ze in staat waren. Correct werden enkele nummers ten beste gegeven.

    De hoofdschotel van de avond werd gevormd door het toneelstuk „Een zwerver kwam”, opgevoerd door leden van de Chr. Oranjevereniging Barlo. Het stuk werd voortreffelijk voor het voetlicht gebracht, waarbij vooral het beheerste spel van de hoofdrolvertolker (S. de Kok) opviel. De aanwezigen hebben op deze mooie zomeravond te midden van een prachtige natuur, ten zeerste kunnen genieten. Vermeldenswaard is nog dat de geluidsinstallatie en de verlichting op keurige wijze was verzorgd.

    Meer informatie over (de geschiedenis van) Advendo Lintelo is welkom!

  • Diny en Wim

    Diny en Wim

    Zangduo

    Diny Jansen-Kempers (1940) en Wim Scholten (1936) uit Bredevoort vormden vanaf 1955 het zangduo Diny en Wim. Het tweetal kende elkaar van de jeugdvereniging. Scholten speelde gitaar, zong en schreef de liedjes. Diny was 18 jaar toen het duo Diny en Wim werd ontdekt door Johnny Hoes, destijds de man van de lichte muziek. Snel daarna stond het duo in de studio van Phonogram in Hilversum. Er kwamen twee singles, een Nederlandstalige en één in Achterhoeks dialect, wat destijds al hun voorkeur had.

    Na vier jaar ging het duo uit elkaar, om eind jaren 70 de draad weer op te pakken. Vanaf dat moment nam het koppel de ene na de andere plaat op. Ook Diny schreef toen liedjes in het dialect. Het door hen gezongen lied, “A’j plat kõnt praoten mo’j ’t neet laoten”, werd wekelijks gedraaid in het dialectprogramma van Arie Ribbers voor Omroep Gelderland.

    Begin jaren 80 werd het duo Diny en Wim opnieuw ontdekt, ditmaal door platenlabel Ivory Tower. Meteen werd een langspeelplaat gemaakt met 12 zelfgeschreven Achterhoekse liedjes. Tussen 1983 en 1993 maakten Dini en Wim drie LP’s en een CD. Ook werkte men mee aan vijf LP’s in de serie “Achterhoek Plat” en diverse verzamel-LP’s. Ook werd in die tijd nog een single op de markt gebracht van het liedje: “A’j plat könt praoten mo’j ’t neer laoten”.

    Wegens gezondheidsproblemen van Wim Scholten stopte het duo in 1993 definitief. Dirkjan Jansen, de zoon van Diny, nam daarna korte tijd de plaats in van Wim Scholten. Vanaf 2007 was Diny actief als koorleidster van twee smartlappenkoren, de Aladna’s uit Aalten en Het Dinxpers Smartlappenkoor.

    Diny Jansen is op 27 september 2017 op 76-jarige leeftijd overleden in Aalten. Ze was zeker 60 jaar actief in de muziek.

    Wie heeft er meer informatie over het duo Diny en Wim? Ook zijn wij benieuwd naar informatie over andere Oud-Aaltense artiesten, vooral als zij in de streektaal optraden.

    DISCOGRAFIE

    Singles 7″:

    • “Vaarwel mijn zeeman / Marianne” (1959)
    • “Duuzende sterren / De tralala-polka” (1959)
    • “A’j plat kõnt praoten mo’j ’t neet laoten” (198?)

    LP’s samen met anderen:

    • “Duuzende sterren” (1983?)
    • “Achterhoek plat 1” (19??)
    • “Achterhoek plat 2” (19??)
    • “Achterhoek plat 3” (19??)
    • “Achterhoek plat 4” (1983?)
    • “Achterhoek plat 5” (19??)

    CD:

    • “Diny en Wim (?)” (1993)

    CD samen met anderen:

  • De Heikneuters

    De Heikneuters

    Cabaretgezelschap

    Het kleinkunstensemble ‘De Heikneuters’ uit Aalten verzorgde avondvullende programma’s met liedjes, humoristische sketches, voordrachten, pantomime en parodieën, deels in dialect. Het gezelschap trad succesvol op vanaf de late jaren vijftig tot aan de jaren tachtig van de vorige eeuw.

    De Heikneuters genoten niet alleen in Aalten bekendheid. Men trad tot ver in de regio op zoals in Holten, Oosterbeek, Vaassen en Apeldoorn. De groep bestond in de jaren vijftig oorspronkelijk uit vijf personen. In de jaren zestig telde de groep nog vier personen.

    Op de foto rechts staan afgebeeld: Wolter Jetten, Karel Peter, Tonnie Jetten en Annie Meijboom-Peter. Karel Peter had in later jaren een snackbar aan het begin van de Landstraat.

    De Heikneuters traden jaarlijks op in het Feestgebouw en verzorgden vele jaren met veel succes de jaarlijkse ‘Bonte Avond’ van voetbalclub AZSV. Vele dagen voor de uitvoering van deze avond waren de kaarten al uitverkocht.

    Wie heeft er meer informatie over De Heikneuters? Ook zijn wij benieuwd naar informatie over andere Oud-Aaltense artiesten, vooral als zij in de streektaal optraden.

  • Johannes de Gladstrieker

    Johannes de Gladstrieker

    Conferencier

    Johannes de Gladstrieker (Johan Bennink)

    Onder deze naam trad Johan Bennink uit Aalten decennia geleden op als conferencier. Tegenwoordig zouden ze hem wellicht een ‘stand-up comedian’ noemen. Zijn artiestennaam was een verwijzing naar zijn eigenlijke beroep: stukadoor.

    Een bezoeker van onze Facebook pagina wist te melden:

    Johan Bennink kwam regelmaotig zien auto laoten wassen in de wasstraote be-j Kempers. De meeste auto’s kreggen un goeie beurte, sommige auto’s hadden extra aandacht neudig. Zien auto veel altied onder den letsten cattegorie. Johan had een groot uutgevallen goldkleurigen Fiat sedan den nogal deur de vering hing vanwaege zien inhold. Hee gebroeken um veur zien wark as stukadoor. E-j könt ow waarschijnluk wal veursteln dat d’r duftige kladden drek van de bouwplaatse an en onder de wagen können zitten. Veur mien, as jonge, was dat altied weer un uutdaging um ziene wagen d’r weer mooi uut te laoten zeen as Johan de garage uut rae. An ut interieur könne we-j neet völle eer behaaln. Dat hoovn dan ok neet. Pikkepakke vol met un trepken, gereedschap, ovveralls en allerlei emmers met spul wat hee dan in de waeke op muurn of plafonds strek. Hee zei dan altied: “Laot dat maor an mien, ut is mien eigen schuurken”

    Achterhoek Plat

    Op Youtube vonden we een opname van Johannes de Gladstrieker uit de bekende serie ‘Achterhoek Plat’:

    Wie heeft er meer informatie over Johan Bennink alias Johannes de Gladstrieker? Ook zijn wij benieuwd naar informatie over andere Oud-Aaltense artiesten, vooral als zij in de streektaal optraden.

  • Dela Maria Vaags

    Dela Maria Vaags

    Actrice

    Dela Maria (Marja) Vaags werd op 29 december 1956 geboren in Aalten. Als kind woonde ze aan de Bredevoortsestraatweg 105. Later verwierf ze nationale bekendheid als actrice, voornamelijk door haar rol als Regina Jongschaap in de dramaserie Vrouwenvleugel. In 1994 won de serie de Gouden Televizier-Ring voor beste televisieprogramma.

    Vaags studeerde in 1981 af aan de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar. Na deze studie volgde ze privélessen bij onder anderen Ton Lutz, Shireen Strooker, Hans Hoes, Rudolf Lucieer, Warren Robertson en Ad van Kempen. Na haar opleiding richtte zij met onder anderen Martine van Os de theatergroep Dames & Heren op.

    Verder heeft ze gastrollen gehad in Goede tijden, slechte tijden en Medisch Centrum West, en speelde ze onder andere in enkele van de Sinterklaasfilms van Martijn van Nellestijn. Daarnaast speelde ze een seizoen bij het Theater van de Lach van John Lanting. En speelde ze onder andere bij Stichting de Verwarring Zoo Story van Edward Albee en het stuk de Overgang bij Stichting de Nel.

    In 2007 werd bij Vaags baarmoederhalskanker geconstateerd. Vier jaar later, op 29 juli 2011, overleed zij op 54-jarige leeftijd in haar woonplaats Amsterdam aan de gevolgen van deze ziekte. Ze liet een zoon achter.

    Dela Maria Vaags in 1994
    Dela Maria Vaags in 1994

    Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.

  • Ton Kötter

    Ton Kötter

    Componist, dirigent en trompettist

    Anthonius Julius Hendrikus (Ton) Kötter werd op 9 november 1906 geboren in Aalten, op nummer 184a (Hogestraat). Twee jaar na zijn geboorte verhuist het gezin naar Groesbeek. Op 23 mei 1929 trouwt Kötter in Ubbergen met Tobina Anna Maria van Spreeken (Rotterdam, 11 oktober 1896).

    Toen hij twaalf jaar was, kreeg hij privé trompetles. Op zijn 14e kreeg hij viool- en trompetles aan de muziekschool in Nijmegen. Daarna studeerde hij privé muziektheorie en compositie. Hij werd lid van de Marinierskapel der Koninklijke Marine als trompettist. Aan de Hochschule für Musik in Berlijn studeerde hij compositie en orkest-directie bij professor Freidenberg en Wilhelm Furtwängler.

    Na de Tweede Wereldoorlog werd Kotter dirigent van verschillende harmonie- en fanfare-orkesten, o.a. van de Politiekapel te Nijmegen. In 1948 werd hij dirigent bij diverse orkesten in de omgeving van Tilburg, o.a. ook bij het bekende Koninklijke Harmonie “Sophia’s Vereeniging”, te Loon op Zand, en van 1950 tot 1965 van de Andels Fanfare Corps, Andel. Daarna dirigeerde hij Soli Deo Gloria in Enschede. In 1965 werd hij docent aan het Conservatorium Enschede. Van 1967 tot 1977 was hij dirigent van Excelsior Eibergen.

    Ton Kotter overleed op 21 april 1991.

    Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.

  • Gerrit Hendrik Heinen

    Gerrit Hendrik Heinen

    Ondernemer, fotograaf, decoratie- en kunstschilder en levensgenieter

    Gerrit Hendrik Heinen (Aalten, 01-08-1851 – Aalten, 26-09-1930) werd geboren aan de Varsseveldsestraat in Aalten. Zijn ouders waren Jan Willem Heinen en Antonetta Piepers.

    Op negentienjarige leeftijd vertrok Gerrit Hendrik naar Warnsveld, na een jaar kwam hij in 1871 weer terug in Aalten. In 1877 vertrok hij opnieuw. Ditmaal naar Rotterdam, om het vak van huis- en decoratieschilder te leren. Twee jaar later kwam hij in Amsterdam terecht. Daar begon hij een schildersbedrijf en had na enige jaren meer dan honderd gezellen in dienst.

    Heinen kreeg opdrachten voor wand- en plafondschilderingen, onder meer voor het Doelen Hotel, het Centraal Station te Amsterdam en de stations van Enschede en Antwerpen.

    Schiller

    Heinen maakte het zogezegd en investeerde in onroerend goed. Hotel-Café Schiller aan het Rembrandtplein was de ontmoetingsplaats voor de huizenhandel en Heinen was daar dan ook vaak te vinden.

    Daar werkte destijds ook Gerrit Jan Prins uit Aalten, de latere eigenaar van het café aan de Prinsenstraat. Door bemiddeling van Heinen werd op 1 april 1901 de officiële opening gevierd van ‘Sociëteit Schiller Prins’ in aanwezigheid van de heer Schiller uit Amsterdam. In 1902 schonk Heinen vier wandschilderingen, samen de vier jaargetijden vormend, voor de nieuw aangebouwde serre van Schiller.

    Heinen bleef ook Aalten vaak bezoeken. Hij was een levensgenieter, stedeling en natuurlijk kunstenaar in het decoratieve. Hij droomde ervan om van Aalten een kunstplaats te maken en stelde enkele werken beschikbaar aan de Oudheidkamer. De drommen mensen bleven echter uit.

    Op een van zijn reizen naar het buitenland leerde Heinen de Zwitserse Marie Streuli kennen. In 1880 trouwde hij met haar en samen kregen ze negen kinderen. Ze woonden aan de Keizersgracht. Gerrit Hendrik Heinen is de vader van onder anderen Marie Heinen, directrice van het Nationaal Bureau voor Vrouwenarbeid. Gerrit Heinen en Marie Streuli scheidden in 1911.

    Fotografie

    In 1894 maakte Heinen een serie foto’s van Amsterdam die hij in eigen beheer uitgaf onder de titel ‘Panorama’s en stadsgezichten van Amsterdam’ met 26 opnames. Voor zijn fotografie koos hij hoge standpunten, zoals het Rijksmuseum, het Centraal Station, het Paleis voor Volksvlijt en het Doelen Hotel, maar ook watertoren van Nieuweramstel en de zolders van gewone woonhuizen. In het Centraal Station in Amsterdam zijn nog steeds schilderingen van Heinen aanwezig.

    Heinen verdiende zoveel geld als ondernemer dat hij in 1913 kon ophouden met werken. Hij bleef wel bas-reliëfs schilderen. De laatste jaren van zijn leven bracht hij door in Italië, waar hij kennis maakte met Pietro Armati, een Italiaans kunstschilder, die hij naar Aalten bracht en aan opdrachten hielp.

    In 1930 stierf de schilder in Aalten. Hij werd begraven op begraafplaats Berkenhove.

    Fouten voorbehouden. Heeft u correcties en/of aanvullende informatie? Reageer dan onderaan deze pagina.