Categorie: Sport

Korfbalvereniging

Korfbalvereniging Aladna werd opgericht in 1974. De naam Aladna verwijst naar de oude naam van Aalten.

Er wordt al vanaf 1935 gekorfbald in Aalten, door de verenigingen SIOS en ANDO. Nadat de ANDO in 1969 werd opgeheven bleven er mensen die een korfbalvereniging in Aalten wilden. Daarom greep men de landelijke actie van de KNKV (Koninklijk Nederlands KorfbalVerbond) op 18 mei 1974 met beide handen aan om een open dag te organiseren en een vereniging op te richten. Bij de oprichting waren er 27 leden, maar dit aantal groeide snel.

De trainingen en wedstrijden zijn op een aantal verschillende velden gespeeld, waaronder het sportveld van Chr. College Schaersvoorde, het bijveld van voetbalvereniging AD’69 en velden in Barlo, Varsseveld, Winterswijk en Lochem. In 1985 kwam daar verandering in, toen Aladna een eigen veld plus kantine/kleedkamers kreeg.

In 1999 werd er groots gevierd dat Aladna 25 jaar bestond, met onder andere een groot feest en een jubileumwedstrijd. Vanaf 2006 maakt Aladna gebruik van de sporthal aan het Stationsplein om in het zaalseizoen te trainen en wedstrijden te spelen. Sinds september 2018 maakt Aladna gebruik van Sportpark Zuid.

Volleybalvereniging

In de jaren vijftig van de vorige eeuw vond het volleybalvirus bij de HBS een vruchtbare voedingsbodem. Docent lichamelijke opvoeding Jan van Zijtveld ging een herenteam trainen dat kon deelnemen aan de competitie, en enige tijd later ook een damesteam. Hij bedacht de naam BOVO, oftewel BOom VOlleybal, afgeleid van de lindeboom in het Aaltense gemeentewapen. Volleybalvereniging BOVO werd opgericht in september 1959.

De eerste trainingen vonden plaats in het Feestgebouw aan de Polstraat. Daar sneuvelden echter te veel lampen. Volgende locaties zijn het gymlokaal van de toenmalige HBS aan de Julianastraat (?) en Gebouw Irene aan de Hogestraat. Begin jaren zestig verhuisde het volleybal naar de HBS-locatie aan de Slingelaan.

Dames, heren, jeugd en recreanten

Door onenigheid tussen trainer en speler(s) over de opstelling verdwenen de heren echter voor twee jaar van het toneel. BOVO bestond in die periode uit twee damesteams, onder leiding van een zeer gedreven Marjan van der Drift. Door haar tussenkomst werd Leo Groeneveld, bevoegd volleybaltrainer, benaderd en met hem gingen de heren weer aan de slag. Er kwam ook een initiatief om het volleybal te promoten bij de jeugd en er werd een recreatieve lijn opgericht.

Henk Bruens

Van de voortrekkers ontpopte Henk Bruens zich tot een zeer ondernemende trainer en speler bij Heren 1. Hij wist velen, onder wie de familie Leeuwenstein, te mobiliseren voor het volleybalspel en legde een fundament voor de saamhorigheid binnen de vereniging. Als speler, trainer en bestuursvoorzitter in één persoon wist hij het volleybal op een hoger niveau te brengen. Door een noodlottig ongeval op oudejaarsavond 1980 kon hij zijn werk echter niet afmaken. Zijn naam leeft voort in het Henk Bruens- of Oliebollentoernooi.

Eredivisie

In 1977 was de vereniging verhuisd naar de nieuwe Aladnahal met de o zo beruchte Aladnabar. Vooral met uitbaters Martin en Monique Hüning werden er mooie tijden beleefd. Ook sportief ging het bij BOVO crescendo, met het herenteam en later met het damesteam in de derde divisie. Een team met voornamelijk Aaltense jongens mocht met steun van sponsors en een enorme aanhang toetreden tot de eerste divisie, waarna de eredivisie volgt. Dat is een hele stap en voor het bestuur een geweldige (financiële) uitdaging. Helaas strande het avontuur, omdat het uiteindelijk voor Aalten financieel geen haalbare kaart bleek.

55 jaar

De vereniging kwam zelfs aan de rand van de afgrond te staan, maar gelukkig waren er ingenieuze ideeën voor fondsenwerving. Daaruit is onder meer het roemruchte Sjoksfestival voortgekomen. Met vrijwillige bijdragen van talloze BOVO-leden en niet-leden, waaronder de Aaltense horeca, wordt de kar nog altijd getrokken door het bestuur van de Stichting Sjoks Evenementen.

Na de eredivisieperiode kwam de vereniging onder een nieuw bestuur in rustiger vaarwater. Maar tot op de dag van vandaag zitten de tribunes nog altijd vol. Na 55 jaar is volleybal in Aalten dankzij BOVO nog steeds een aantrekkelijke en springlevende sport.

Atletiekvereniging

AVA’70 staat voor Atletiekvereniging Aalten en is opgericht in 1970. De club beschikt over een eigen atletiekaccommodatie aan de Bredevoortsestraatweg.

Oprichting

Eind jaren zestig van de vorige eeuw was Aalten, sportief gezien, in de ban van het alom vermaarde stedenspel Zeskamp. Om de verschillende spelonderdelen tot een goed einde te brengen, moest er vooraf maanden lang hard worden getraind. De mensen die toen voor de hoogste eer streden, moesten dus wel atletische kwaliteiten hebben. Toen voor Aalten de jaren van de Zeskamp voorbij waren, vonden enkele deelnemers het eigenlijk jammer dat al dat trainingswerk zomaar verloren zou gaan. Zo kwam dus min of meer het idee op om hier verder iets nuttigs mee te gaan doen.

En zie, in 1970 werd aldus Atletiekvereniging Aalten, of liever AVA’70 geboren. Belangrijke drijfveren achter de oprichting van AVA’70 waren Dick Schoppers en Gerrit Heusinkveld samen met andere leden van het eerste uur Jan Raben, Henny Jansen, Gerrit Heinen. Maar vanaf het prille begin lopen ook de namen van de familie Tebroke en de familie te Brake als een rode draad door AVA’70.

Een accommodatie en voorzieningen waren er niet of nauwelijks. Het Loohuisbos, met als middelpunt ‘het vennetje’, werd de eerste trainingsaccommodatie. Fiets tegen een boom gezet en dan het bos in. Inlooproute was meestal de ‘paardenronde’. Was men te laat dan liep je de tegenovergestelde richting, dan kwam je vanzelf de rest van lopers een keer tegen. Om het vennetje werden de sprintafstanden gelopen en het wat langere werk werd op de ‘kilometerronde’ gedaan. Ondanks behelpen, waren het hier toch fantastische jaren, soms wordt er met weemoed aan teruggedacht. Met name omdat hier de ‘roots’ liggen van de meest succesvolle AVA’70 loper uit de clubhistorie, Gerard Tebroke. Verschillende toppers uit de nationale en internationale atletiekwereld hebben, samen met hem, hun sporen achtergelaten in het Loohuisbos.

Accommodatie

Eind jaren zeventig bleek dat het Loohuisbos, ook aan de eisen van die tijd, niet meer voldeed. De vereniging begon behoorlijk te groeien en er diende zich ook steeds meer jeugd aan. Met name bij de jeugd, kon je niet in een bos blijven rondhangen Bij deze categorie is het juist belangrijk dat men spelenderwijs met de verschillende onderdelen van de atletiek vertrouwd raakt. Dus werd het noodzakelijk dat men over een echt atletiekveld beschikte. Na diverse eerdere pogingen, werd er bij de gemeente Aalten opnieuw op gewezen dat de situatie onhoudbaar werd en dat er een eigen goede voorziening moest komen.

Het duurde nog tot 1985 tot de Hamelandbaan in gebruik genomen werd. Het was geen volwaardige atletiekbaan, maar een trainingsveld met een 300 meter grasbaan, 100 meter sprintlanen, verspringbakken. Op het middenterrein waren voorzieningen voor hoogspringen, speerwerpen, kogelstoten en diverse balspellen. Was AVA’70 tot dan toe een vereniging met eigenlijk alleen maar (hard)lopers, nu konden ook de technische nummers hun intrede gaan doen. Vanaf dat moment maakte AVA’70 een flinke ontwikkeling door.

Voordat er in 1998 een gedeeltelijk verharde baan kwam, was AVA’70 nog met de gemeente Aalten in de slag voor een volwaardige atletiekaccommodatie, met daarin een 400 meter wedstrijdbaan. Door verschil van inzicht met de gemeente omtrent de locatie van een nieuw terrein, is dit helaas niet doorgegaan.

Het ledental bleef ondertussen toenemen. In het voorjaar van 2012 vierde de club een mijlpaal met de inschrijving van het 400e lid. In november 2013 kon de vlag wederom in top, toen het 500e lid zich aandiende.

Na lang en moeizaam overleg voeren, realiseerde de gemeente in Aalten op het bestaande complex aan de Bredevoortsestraatweg een fonkelnieuwe 300-meterbaan. AVA’70 zette zelf de schouders onder de nieuwbouw van een prachtig, multifunctioneel clubhuis. Het complex is sinds de winter van 2013 in gebruik en daarmee ging een grote wens van AVA’70 in vervulling. Met het nieuwe complex is AVA’70 is helemaal klaar voor de toekomst en kan de vereniging haar leden prima faciliteiten bieden om lekker te kunnen sporten.

Voetbalvereniging

Voetbalvereniging AD’69 is ontstaan uit een fusie tussen vv Aalten en DVO in het jaar 1969. In dit jaar werd ook het huidige Sportpark Zuid in gebruik genomen. Dit sportpark is in de loop der jaren uitgebreid en vernieuwd. In 2018 ging het sportpark op de schop en werd het een multifunctioneel sportpark waar diverse verenigingen van gebruikmaken, zoals de schaatsvereniging en de wielervereniging. De vereniging telt ongeveer 500 leden en speelt in de 3e klasse KNVB.

vv Aalten

Ruim een eeuw geleden kwamen de meest getalenteerde voetballers van diverse buurtclubjes zoals de Stationsstraat, club Dal, Ormelstraat en anderen, bijeen tijdens een luidruchtige openluchtbijeenkomst. Hierbij werd, middels een soort van fusie, de vv Aalten opgericht. Een precieze datum is niet te achterhalen, maar men houdt wat dat betreft vast aan februari 1920.

In 1968 zocht vv Aalten naar een vernieuwde verlichting op het trainingsveld, tevens speelveld. vv Aalten beschikte maar over één speelveld, waarop in het seizoen ’68/’69 vijf seniorenelftallen zouden gaan voetballen. Om daar ook nog op te trainen stond de KNVB niet toe, ook omdat de junioren en pupillen op dit veld moesten spelen.

DVO

In begin van de jaren 30 van de vorige eeuw besloten een aantal jongeren van rooms-katholieke huize in Aalten om in RK verband te gaan voetballen. Er was anno 1934 al een soort straatclubje bezig, waarbij het merendeel van de spelers ‘Rooms’ was. Dit ploegje droeg de naam DOS, oftewel Door Oefening Sterk. Ook Willem Derksen speelde daarin mee. Hij was één van de initiatiefnemers van Door Vrienden Opgericht. DVO dus! Een naam die trouwens al vrij snel werd vertaald als Dood Voor Ogen! Of er zo fanatiek gespeeld werd?

Rond 1968 had DVO, net als vv Aalten, eveneens een veldprobleem dat steeds nijpender werd.

Fusie

Anno 1967 bleek de bereidheid tot samengaan nog niet aanwezig, al werd er door het gemeentebestuur al wel druk uitgeoefend. Terreinnood bij de vv Aalten en AZSV was mede aanleiding hiertoe. Een plan voor Sportpark Zuid werd gelanceerd. In ’68 verschoof vv Aalten het grootste probleem, de accommodatie, naar gemeentelijke zijde door kampioen te worden. Want volgens de voorschriften van de KNVB moest de accommodatie bij promotie een fikse opknapbeurt krijgen.

Op 30 december 1968 kwamen beide verenigingen bijeen om over een fusie te stemmen. Uitslag 82 voor en 3 tegen. De fusie was dus in het vooruitzicht. Onder leiding van de toenmalige voorzitters, J. Obelink (vv Aalten) en J. Schuirink (DVO) werd alles op een rijtje gezet. Zo werden er clubkleuren uitgekozen. Voorgesteld werd een wit tenue met groene kousen en embleem of een streep over het shirt.

Op 27 februari 1969 was het dan zover. De laatste ledenvergaderingen werden gehouden, bij café Leuven door de vv Aalten en bij café De Driesprong door DVOA. Met 60 voor en 1 tegen bij de vv Aalten en met 52 voor en 4 tegen bij DVOA was de fusie een feit.

Voetbalvereniging

De Aalten Zaterdag Sportvereniging (AZSV) werd opgericht op 5 juni 1948. De eerste voorzitter was ds. Kroneman en de heren Van Huet en Lievers waren de eerste secretaris respectievelijk penningmeester. AZSV telde bij de oprichting 35 leden en startte met voetballen op een terrein aan de Bodendijk. Daarna speelde het een tijdje op de Molenkamp en aan de Bocholtsestraat. In 1958 vestigde AZSV zich op het huidige sportpark Villekamp aan de Haartsestraat. Er werd een heuse kleedaccommodatie gebouwd. Ook kwam er een trainingsveld met een lichtinstallatie.

Sportief was er in 1965 een eerste hoogtepunt met het behalen van het kampioenschap. Het ledental nam gestaag toe. Om tegemoet te komen aan de eisen van de tijd begon men in 1966 met de bouw van een nieuw clubgebouw. De realisatie werd volledig uitgevoerd door vrijwilligers van de club.

In 1970 was er een nieuw sportief succes met de promotie naar de derde klasse. Het 25-jarig jubileum werd gevierd in 1973 met onder andere een wedstrijd tegen FC Twente, dat AZSV keeper Eddy Pasveer had gecontracteerd. In 1977 startte AZSV met een zaalvoetbalafdeling. Bovendien organiseerde men voor het eerst een D-pupillentoernooi. AZSV bleef intussen doorgroeien qua ledental. AZSV besloot te starten met een F-pupillenafdeling voor kinderen vanaf 6 jaar.

Sportieve hoogtepunten

Begin jaren 80 deed sponsoring haar intrede bij AZSV. Zo verzekerde de club zich jaarlijks van een leuke bron van inkomsten. Augustus 1981 werd een nieuwe mijlpaal in de geschiedenis van AZSV. Het eerste vrouwenteam werd samengesteld en ingeschreven in de competitie. In 1983 zag het straatvoetbaltoernooi het levenslicht. Ieder jaar strijden honderden spelers en speelsters in de maanden mei en juni 14 dagen lang om het Aaltens straatvoetbalkampioenschap. Maar bovenal genieten zij van de gezelligheid die het toernooi met zich meebrengt.

In 1987 behaalde AZSV met Heren 1 een nieuw sportief hoogtepunt. Zij werden kampioen en promoveerden naar de tweede klasse. Het 40-jarig jubileum in 1988 werd op grootse wijze gevierd met een fantastische feestweek. Om de club moreel en financieel te steunen werd in 1989 de supportersvereniging opgericht. In 1992 schreef de club geschiedenis met de promotie van Heren 1 naar de hoogste klasse van het zaterdagvoetbal, destijds de eerste klasse. Het werd een verblijf van één jaar.

In het jaar werd ook de stichting Villekamp opgericht. Ook verrees er een overdekte tribune met 350 zitplaatsen waaronder zich nu ook een krachthonk, ontvangst-, kleed-, en fysioruimten bevinden. Het 50-jarig jubileum werd in 1998 uitbundig gevierd met o.a. de uitgave van een jubileumboek. AZSV kon haar duizendste lid verwelkomen in 2001. In het zelfde jaar kon Heren 1 het in de eerste klasse niet bolwerken. Dit leidde tot degradatie om het jaar erop direct weer terug te keren naar de eerste klasse. Dit was de op één na hoogste klasse in het zaterdagvoetbal, omdat er een hoofdklasse was toegevoegd. De AZSV-vrouwen nestelden zich stap voor stap in hogere klassen. Meer en meer meisjes ontdekten het plezier in het voetballen bij AZSV.

Voetbalschool

In 2007 werd de AZSV voetbalschool opgericht waardoor kinderen vanaf 4 jaar het voetbal konden spelen in een wereldkampioenschapcompetitie. Met het 60-jarig jubileum verscheen in 2008 het boek ‘A.Z.S.V-1 aller tijden’. In het jubileumjaar degradeerde Heren 1 helaas naar de 2e klasse.

AZSV en de gemeente Aalten kwamen in 2011 overeen het onderhoud van het sportpark over te dragen aan AZSV. De club kreeg daarbij de beschikking over twee en een half kunstgrasvelden waardoor vooral de trainingsfaciliteiten enorm verbeterden.

Promotie en groei

Heren 1 promoveerde in 2011 naar de eerste klasse. Twee seizoenen later promoveerden zij opnieuw, ditmaal naar de Hoofdklasse, waarin het sindsdien speelt. De jeugdteams van AZSV speelden stap voor stap op een hoger niveau. Op dit moment komen enkele jeugdteams uit in de Hoofdklasse en de Landelijke Divisie. Het ledenaantal groeide door tot 1300 in 2015 waaronder 175 vrouwen en meisjes. In 2017 promoveerde Vrouwen 1 naar de Landelijk 1e klasse en werd het meisjesteam Onder 19 jaar kampioen van de Hoofdklasse.

In de periode 2015-2017 werd een groots project uitgevoerd wat leidde tot de renovatie en uitbreiding van kleedkamers. Last but not least is in de voorbije zomer de kantine flink opgeknapt. AZSV kan hiermee haar leden en gasten ontvangen in een ruimte met een frisse en eigentijdse uitstraling. Het vele dat er gebeurd is, is ook de ambitie die AZSV in de toekomst wil behouden. AZSV wil een club blijven met sportieve ambities, maar bovenal gastvrij zijn, een plek blijven waar iedereen graag naar toe gaat!