In 1968 zette Aalten zichzelf op de kaart door deel te nemen aan het populaire TV-evenement Zeskamp. De gemeente telde toen zo’n 12.000 inwoners. De textielindustrie was tanende, buiten de bebouwde kom was de boer nog troef. Aalten was in die periode een verzuild dorp. De Zeskamp lijkt echter een omslag teweeg te hebben gebracht.
De Zeskamp was een sportief evenement, georganiseerd door de NCRV en de Belgische BRT en zij zonden het live uit op TV. Het trok destijds miljoenen kijkers en was daarmee één van de best bekeken TV-programma’s. Er waren deelnemers uit zes verschillende plaatsen, drie uit Nederland en drie uit België.
Inwoners deden massaal en enthousiast mee. Bewoners van verschillende geloofs- en levensovertuigingen werkten samen. Nu ontmoetten zij elkaar eens echt en leerden elkaar kennen. En zo werden denkbeeldige muren geslecht.
De wedstrijden werden op zes zaterdagavonden gespeeld, steeds in één van de deelnemende plaatsen. In Aalten was de Markt het wedstrijdtoneel.
Uiteindelijk mocht Aalten naar de finale in Zutphen en won! Men huldigde de deelnemers met een rondrit door het dorp.
AALTEN – Vrijdagmiddag half twee stapte de 24-jarige Theo Megens voor zijn ouderlijke woning, Patrimoniumstraat 6 te Aalten, van de fiets. Voor Theo betekende dit het einde van een 6000 km lange fietstocht, waaraan hij op 29 mei was begonnen.
Theo, die het fietsen wel echt in het bloed zit, had zijn doel bereikt. Het was hem begonnen om de Poolcirkel te bereiken en om de middernachtszon te zien. Hiervan is hij zeer onder de indruk geweest, hoewel hij natuurlijk op zijn lange fietstocht wel meer bezienswaardigheden is tegen gekomen. Daarvan getuigen de honderden kleurendia’s die Theo op deze trektocht heeft gemaakt, en die het bekijken zeker waard zijn.
Over zijn ervaringen in de Scandinavische landen vertelt Theo graag. Veel waardering heeft hij voor de gastvrijheid der bewoners van het noordelijk halfrond. „Natuurlijk was ik in hoofdzaak op mijzelf aangewezen: slapen in een tentje en zelf eten koken, maar daarnaast is de steun van de bevolking toch wel erg plezierig”, zegt Theo.
In Narvik (Noorwegen) ontmoette Theo een paar landgenoten die per auto op trektocht waren. Moeilijkheden wanen er natuurlijk ook wel al waren die in hoofdzaak van technische aard. Zo heeft hij in totaal zes fietsbanden versleten: vier achter- en twee voorbanden. Deze moesten uit Nederland gestuurd worden omdat hij ze in het hoge noorden niet kon krijgen.
Onder de vele souvenirs die hij op moeders tafel uitstalde, was een echte rendierenhuid. Plannen voor een volgende tocht heeft Theo momenteel nog niet, maar het is wel zeker dat dit de laatste niet is geweest.
„Jong talent op ronkende motoren”, onder dit motto is Maandagmiddag te Aalten de tweede bromfietsmoto-cross verreden. Het succes was enorm, want niet alleen het aantal deelnemers was verdubbeld, maar ook het aantal belangstellenden overtrof de stoutste verwachtingen. Het waren er plm. 3500 die de verrichtingen van de veelal jeugdige crossers hebben gadegeslagen. Voor de stichting Sportevenementen, die vorig jaar begon met deze cross te organiseren, ongetwijfeld een stimulans om op de ingeslagen weg voort te gaan.
De winnaars van de Aaltense groep, v.l.n.r. E. Wamelink (derde), D. Winkelhorst (eerste.) en H. Neerhof (tweede).
Het nieuwe circuit „’t Landsbulten” bleek een bij uitstek geschikt terrein, goed geaccidenteerd en op de meest gunstige plaatsen voorzien van valkuilen en springschansen. Organisatorisch en technisch zal er voor de volgende cross op enkele punten speciaal moeten worden gelet. Met de kaartverkoop liep het nl. maandag lelijk mis, terwijl aan de start vaak een te groot aantal crossers verscheen, nl. de plaatselijke jeugd en de „buitenlanders”, crossers uit andere gemeenten.
Spannende eindstrijd
De plaatselijke rijders reden in twee manches en een herkansingsronde. Hieruit kwamen negen rijders die zich plaatsten in de finale. Dicki Winkelhorst nam direct bij de start een kleine voorsprong, die hij fel moest verdedigen. Hardnekkige pogingen om zijn grote rivaal Henk Neerhof, van zich af te schudden, hadden weinig succes. Een twintigtal meters voor de eindstreep leek het er zelfs nog op dat Neerhof zou zegevieren. Pas op de eindstreep kon Winkelhorst de zege veilig stellen door een zeer kleine voorsprong te nemen in deze wiel aan wielrace. Eef Wamelink slaagde er in om, overigens niet zonder moeite, de derde plaats te bezetten.
„Buitenlanders”
Voor de „buitenlanders” waren er drie manches en twee herkansingsronden. Hierin reden ook twee Aaltenaren mee, t.w. G. Meyerman en G. Tervoert. Meyerman won vorig jaar de beker voor de „binnenlanders”, doch om zijn rijderskwaliteiten wilde hij deze niet meer in genoemde klasse verdedigen. Evenals zijn rivaal Tervoert was hij zo sportief om zich bij de hoger geklasseerde „buitenlanders” te voegen. Hij maakte bij deze groep bepaald geen slechte beurt door op de tweede plaatste eindigen. Derde werd W. Notten uit Hengelo en eerste A. Ridderhof uit Doetinchem. Laatstgenoemde was wel veruit de beste. Hij bereikte nl. de eindstreep met een halve ronde voor op zijn rivalen.
Een bijzondere attractie was de cross van 150 cc motoren waaraan 13 „buitenlanders” deelnamen. Winnaar werd Jan Masselink uit Steenderen; Tweede en derde respectievelijk H. Schotman, Steenderen en J. Nieuwenhuis, Keyenborg.
De heer H. Schaafs, voorzitter der stichting, reikte na afloop de prijzen uit.
Succesvolle inzet door een verdiende zege op Doetinchem
Zondagmiddag om 2 uur zou te Aalten de officieele opening plaats hebben van het nieuwe sportterrein, gelegen aan den verbindingsweg Bocholtschestraat-Bodendijk. Het werd evenwel ongeveer een half uur later, daar een onweersbui, met een geweldige gietbui, het onmogelijk maakte op tijd te beginnen. Gelukkig klaarde het later op en bleef het gedurende den heelen middag mooi droog weer.
De voorzitter van „Aalten”, de heer J.W. Huinink, heette alle aanwezigen hartelijk welkom op het nieuwe terrein, dat tot stand is gekomen mede door de zeer gewaardeerde medewerking van het publiek. Spr. dankt hartelijk voor de bijdragen, die in eenigerlei vorm voor dit doel werden ontvangen.
Fraaie bloemen werden bij de opening van ’t nieuwe „Aalten”-terrein o.m. aangeboden door de plaatselijke gymnastiek-vereen. „Achilles”. De heer Huinink, voorzitter van „Aalten”, nam deze bloemenhulde met een hartelijk woord van dank in ontvangst. Onze fotograaf legde een en ander op de gevoelige plaat vast met bijgaand resultaat.
De voetbalvereen. Doetinchem, de gymnastiekvereen. „Achilles” te Aalten en „Prinses Juliana” te Terborg dankt spr. voor de spontane medewerking. Het is voor de 3e maal, dat „Aalten” tijdens haar 18½-jarig bestaan van terrein verandert. Eerst speelden we aan den Molenkampsdijk, toen aan den Sladijk en nu komen we op dit fraai gelegen nieuwe veld.
leder nieuw terrein bracht „Aalten” een kampioenschap
Hoe zal het hier gaan? Spreker hoopt, dat de vereen. goed zal samenwerken met den eigenaar van het terrein, den heer H. Magis, die reeds getoond heeft zeer behulpzaam te zijn. Spreker eindigt met den wensch, dat deze openingswedstrijd spannend en fair mag zijn en tevens het begin van een periode van grooten bloei. De voorzitter van Doetinchem en daarna de heer J. ten Bosch, voorzitter van „Achilles”, feliciteerden „Aalten” met dit nieuwe terrein en onderstreepten hun gelukwenschen met een bloemenhulde. Ook de Ambtenaren Voetbalvereen. „A.S.C.A.” wenschte „Aalten” geluk met haar mooie terrein. De heer E. ter Brugge wilde gaarne aan het verzoek van „Aalten” voldoen om den bal voor dezen wedstrijd af te trappen. Met de beste wenschen voor de vereen. werd hier aan voldaan en zoo was de openingswedstrijd begonnen.
Doetinchem 1 tegen Aalten 1
Doetinchem was eerst even sterker en spoedig werd dit in een doelpunt uitgedrukt. Lang duurde dezen voorsprong echter niet, want met een heel „tam” balletje maakte de thuisclub den stand gelijk. Aalten kwam er nu beter in. Haar spel werd losser en het plaatsen beter, uit een mooien voorzet van Vultink behoefde Vogel maar een zacht tikje te geven om Aalten met 2–1 de leiding te bezorgen. Even later een mooi schot van Van Eerden, dat de Doetinchemsche keeper echter keurig stopte.
Nu werd eerst thee gedronken, die de gasten blijkbaar in de war bracht, want een minuut na het hervatten van den strijd plaatsten zij den bal in hun eigen doel, zoodat Aalten een 3–1 voorsprong kreeg. Nu werd het Doet. toch te bar. Een hard schot werd prachtig door den Aalt.-keeper Ten Barge gehouden. Een volgende tot 2 keer toe nog weer, maar nu kwam de bal terug voordat de keeper zich hersteld had en zoo werd het 3–2. Dadelijk na den aftrap viel Aalten weer aan en met succes! Met een ver schot kwam het 4e punt voor de thuisclub.
„Aalten” was nu een tijdlang overwegend sterker. Het plaatsen was veel beter dan bij de gasten en successievelijk werd den stand dan ook tot 6–2 opgevoerd, waarmee het einde kwam. De scheidsrechter leidde prima. Gedurende dezen openingswedstrijd zorgde de firma Ten Have voor aardige gramofoonmuziek, die via versterker en luidspreker over het geheele terrein hoorbaar was.
Na dezen voetbalwedstrijd werd tusschen „Achilles” Aalten en „Prinses Juliana” Terborg, een handbalwedstrijd gespeeld. Ook dit spel, dat hier nog weinig bekend is, viel zeer in den smaak. „Achilles” bleek veel sterker te zijn en won dan ook met 9–3! Het nieuwe terrein, dat aan de Noord- en Oostzijde geheel door hooge dennen is afgesloten, zag er keurig verzorgd uit. Door dezen donkeren achtergrond is het spel veel beter te volgen dan op het open terrein van vroeger.
Voetbalvereniging ‘Aalten’ fuseerde in 1969 met DVO tot AD’69. Sinds 2018 is dit terrein in gebruik als multifunctioneel sportpark genaamd Sportpark-Zuid.
